برهمکنش دو تناوب زراعی و سطوح نیتروژن بر عملکرد دانه و اجزای آن در دو رقم گندم نان در شرایط دیم در شیراز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 برهمکنش دو تناوب زراعی و سطوح نیتروژن بر عملکرد دانه و اجزای آن در دو رقم گندم نان در شرایط دیم در شیراز دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد برهمکنش دو تناوب زراعی و سطوح نیتروژن بر عملکرد دانه و اجزای آن در دو رقم گندم نان در شرایط دیم در شیراز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی برهمکنش دو تناوب زراعی و سطوح نیتروژن بر عملکرد دانه و اجزای آن در دو رقم گندم نان در شرایط دیم در شیراز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن برهمکنش دو تناوب زراعی و سطوح نیتروژن بر عملکرد دانه و اجزای آن در دو رقم گندم نان در شرایط دیم در شیراز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم زراعی ایران

تعداد صفحات :۲۰

به منظور بررسی برهمکنش تناوب های زراعی و سطوح نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گندم نان در شرایط دیم، مطالعه ای در سال های زراعی ۱۳۸۲-۱۳۸۱ و ۱۳۸۳-۱۳۸۲ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (باجگاه) انجام شد. در این مطالعه اثر دو تناوب زراعی (گندم- عدس و گندم- آیش) و سه سطح نیتروژن (صفر، ۳۰ و ۶۰ کیلوگرم در هکتار) بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گندم نان (نیک نژاد و زاگرس) با استفاده از طرح آزمایشی کرت های خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی شد. در هر دو سال از برهمکنش نیتروژن و رقم روی عملکرد و اجزای عملکرد گندم بیشترین عملکرد دانه از تیمار ۶۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن و رقم نیک نژاد (۱۰۱۵ کیلوگرم در هکتار در سال اول و ۱۲۵۷ کیلوگرم در هکتار در سال دوم) به دست آمد. بیشترین تعداد سنبله در مترمربع نیز در سال اول از تیمار ۳۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و رقم نیک نژاد (۲۷۱ سنبله) و در سال دوم از تیمار ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و رقم نیک نژاد (۲۸۳ سنبله) به دست آمد. حداکثر تعداد دانه در سنبله در هر دو سال از تیمار ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و رقم نیک نژاد (۱۱ دانه در سال اول و ۱۱.۵ دانه در سال دوم) به دست آمد. برهمکنش نیتروژن و تناوب روی عملکرد و اجزای عملکرد گندم در هر دو سال به این صورت بود که حداکثر عملکرد دانه از تیمار ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و تناوب گندم- عدس (۱۰۰۰ کیلوگرم در هکتار در سال اول و ۱۲۰۴ کیلوگرم در هکتار در سال دوم) به دست آمد. همچنین حداکثر تعداد سنبله در مترمربع در سال اول از تیمار ۶۰ کیلوگرم در هکتار و تناوب گندم- آیش (۲۶۷ سنبله) و در سال دوم از تیمار ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و تناوب گندم- عدس (۲۸۱ سنبله) به دست آمد. حداکثر تعداد دانه در سنبله در هر دو سال از تیمار ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و تناوب گندم- عدس (۱۰.۷ دانه در سال اول و ۱۱.۷ دانه در سال دوم) به دست آمد. بیشترین مقدار عملکرد بیولوژیک در هر دو سال از تیمار ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و رقم نیک نژاد (۲۵۳۳ کیلوگرم در هکتار در سال اول و ۲۸۱۰ کیلوگرم در هکتار در سال دوم) به دست آمد. افزودن نیتروژن تاثیر معنی داری بر افزایش کربن آلی خاک نداشت اما در سال دوم حداکثر کربن آلی خاک در سطح ۳۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار (۰.۹۹ درصد) به دست آمد. هرچند این افزایش تفاوت معنی داری با سطح ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار (۰.۹۵ درصد) نداشت. تناوب های زراعی در سال اول تاثیر معنی داری بر کربن آلی خاک نداشتند اما در سال دوم مقدار کربن آلی خاک در تناوب گندم- عدس (۰.۹۶ درصد) به طور معنی داری بیشتر از تناوب گندم- آیش (۰.۹۰ درصد) بود. در این مطالعه، رقم نیک نژاد در مقایسه با رقم زاگرس دارای عملکرد و اجزای عملکرد بیشتری بود.

کلید واژه: آیش، عملکرد دانه، اجزای عملکرد، تناوب زراعی، گندم، عدس، نیتروژن