اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی بر حساس ترین شاخص التهابی پیشگویی کننده بیماری قلبی عروقی در موش صحرایی مسن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی بر حساس ترین شاخص التهابی پیشگویی کننده بیماری قلبی عروقی در موش صحرایی مسن دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی بر حساس ترین شاخص التهابی پیشگویی کننده بیماری قلبی عروقی در موش صحرایی مسن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی بر حساس ترین شاخص التهابی پیشگویی کننده بیماری قلبی عروقی در موش صحرایی مسن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی بر حساس ترین شاخص التهابی پیشگویی کننده بیماری قلبی عروقی در موش صحرایی مسن :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در علوم ورزشی

تعداد صفحات :۲۱

هدف از این پژوهش، مطالعه تاثیر دوازده هفته تمرین تناوبی هوازی بر پروتیین واکنش دهنده با حساسیت بالا (hs-CRP) در موش های صحرایی ماده مسن چاق، نژاد ویستار با ژنوم ۱۴۸۴۸ (با وزن ۳۲۵.۶±۴.۹۳ گرم، سن ۲۱.۵ ماه و سپری شدن دست کم سه ماه از اتمام دوران باروری آن ها) بود. به همین منظور، ۶۴ سر موش صحرایی برای انجام مطالعه مقدماتی و اصلی، انتخاب و به گروه های مختلف، دسته بندی شدند. برای تعیین تفاوت مقادیر hs-CRP، ابتدا یک مطالعه مقدماتی روی چهار گروه موش جوان چاق، جوان لاغر، مسن لاغر و مسن چاق انجام شد. آنگاه مطالعه اصلی بر روی گروه اخیر (مسن چاق) انجام شد که به توبه خود به طور تصادفی به زیرگروه های پیش آزمون، کنترل میان آزمون، کنترل پس آزمون، تمرینی میان آزمون و تمرینی پس آزمون تقسیم شدند. مقادیر hs-CRP گروه مسن چاق پیش آزمون برای تعیین مقادیر پایه گروه های کنترل و تمرینی استفاده شد. پروتکل تمرینی به مدت ۱۲ هفته ای و هفته ای ۵ جلسه و هر جلسه با ۲ تا ۴ نوبت با سرعت ۱۲ تا ۲۳ متر در دقیقه و مدت ۱۰ تا ۸۰ دقیقه اجرا شد. خون گیری در سطوح پایه از ۱۲ تا ۱۴ ساعت ناشتایی (پیش آزمون) و در مرحله میان آزمون و پس آزمون با شرایط مشابه انجام و مقادیر hs-CRP با روش ایمنوتور بیدیمتریک، اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی LSD تجزیه و تحلل شد. نتایج نشان داد، مقادیر hs-CRP در ۶ هفته نخست تمرین، کاهش داشته؛ اما این کاهش، معنی دار نبوده است (P=0.351). با وجود این با ادامه تمرین تا هفته دوازدهم، کاهش معنی داری در مقدار hs-CRP در انتهای پژوهش در مقایسه با مقادیر قبل از آن (P=0.001) مشاهده شد. به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت انجام تمرین های تناوبی هواز تاثیر قابل توجهی بر حساس ترین شاخص التهابی پیشگویی کننده بیماری قلبی عروقی دارد.

کلید واژه: تمرین تناوبی هوازی، شاخص التهابی، hs-CRP، موش های صحرایی مسن