بررسی اثر کاربرد موم به عنوان فضاساز بر گیر روکش های ثابت متکی بر ایمپلنت سمان شده با سمان های موقت مختلف

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر کاربرد موم به عنوان فضاساز بر گیر روکش های ثابت متکی بر ایمپلنت سمان شده با سمان های موقت مختلف دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر کاربرد موم به عنوان فضاساز بر گیر روکش های ثابت متکی بر ایمپلنت سمان شده با سمان های موقت مختلف  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر کاربرد موم به عنوان فضاساز بر گیر روکش های ثابت متکی بر ایمپلنت سمان شده با سمان های موقت مختلف،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر کاربرد موم به عنوان فضاساز بر گیر روکش های ثابت متکی بر ایمپلنت سمان شده با سمان های موقت مختلف :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۹

مقدمه: برخی تکنسین ها در لابراتوارهای دندان پزشکی ایران از موم به عنوان spacer در ساخت پروتز ایمپلنت استفاده می کنند. در این مطالعه اثر دو روش مختلف زدن spacer روی گیر روکش های تک واحدی متکی بر ایمپلنت بررسی گردید.مواد و روش ها: بیست اباتمنت تایتانیومی قابل تراش ایمپلنت (Biohorizons) به طول ۸ میلی متر به آنالوگ ایمپلنت با تورک ۳۰ نیوتن سانتی متر متصل گردیدند. آنالوگها با استفاده از سرویور درون بلوک های تهیه شده از آکریل خود سخت شونده قرار داده شدند. سپس نمونه ها به دو گروه تقسیم شدند. در یک گروه روی اباتمنتها با موم ذوب شده پوشانده شد تا زدن spacer را تقلید کند. در گروه دیگر یک لایه فویل ۲۵ میکرون به عنوان spacer به کار رفت. بعد از wax up و ساخت روکش برای هر اباتمنت، روکش ها با نیروی ۵۰۰ کیلوگرم با سرعت ۰.۵ سانتی متر در دقیقه با استفاده از Universal testing machine از روی اباتمنت ها کشیده شدند و استحکام کششی به نیوتن ثبت گردید. سمان های موقت TempBond، Dycal و TempBond NE برای اتصال روکش به اباتمنت مربوطه به کار رفتند. تمام نمونه ها قبل از تست، در رطوبت ۱۰۰ درصد و دمای ۳۷ درجه سانتی گراد به مدت ۴۸ ساعت نگهداری شدند. بار دوم سنجش استحکام کششی به روش مشابه صورت گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری paired t-test و two way ANOVA ارزیابی گردیدند.یافته ها: در روکش های ساخته شده با فضاساز فویل میزان گیر با سمان ۲۴.۸۷±۳.۹۱ Dycal، با ۲۱.۱۴±۳.۰۲ Temp Bond NE و با ۱۳.۹۶±۱.۲۳ Temp Bond و در روکش های تهیه شده با فضاساز مومی میزان گیر با سمان ۲۷.۳۱±۲.۷۱ Dycal، با ۲۲.۸۶±۲.۸۶ Temp Bond NE و با ۱۷.۲۴±۲.۲۹ Temp Bond نیوتن شد. با یک نوع سمان، با این که میانگین گیر نیرو در روکش های ساخته شده از طریق قراردهی spacer با موم بیشتر بود اما این تفاوت با گروه دیگر از نظر آماری معنی دار نبود (p value>0.05).نتیجه گیری: استفاده از موم به عنوان spacer روی اباتمنت، اثر نامطلوبی روی گیر روکش های سمان شونده متکی بر ایمپلنت نمی گذارد.

کلید واژه: پروتز متکی بر ایمپلنت، فضا نگهدار، گیر، سمان موقت