بررسی ایمنوسیتوشیمی اثر القایی دپرنیل بر روند تمایز سلول های استرومایی مغز استخوان به سلول های عصبی دوپامینرژیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ایمنوسیتوشیمی اثر القایی دپرنیل بر روند تمایز سلول های استرومایی مغز استخوان به سلول های عصبی دوپامینرژیک دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ایمنوسیتوشیمی اثر القایی دپرنیل بر روند تمایز سلول های استرومایی مغز استخوان به سلول های عصبی دوپامینرژیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ایمنوسیتوشیمی اثر القایی دپرنیل بر روند تمایز سلول های استرومایی مغز استخوان به سلول های عصبی دوپامینرژیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ایمنوسیتوشیمی اثر القایی دپرنیل بر روند تمایز سلول های استرومایی مغز استخوان به سلول های عصبی دوپامینرژیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: سلول های استرومایی مغز استخوان (bone marrow stromal cells :BMSCs) برای درمان سلولی از اهمیت بسیار برخوردار است. این سلول ها در شرایط آزمایشگاهی (In vitro) به سرعت گسترش یافته، توانایی خود تکثیری دارند. گزارش های متعدد نشان می دهد که BMSC در شرایط مناسب آزمایشگاهی، قابلیت تمایز به سلول های عصبی، نظیر نورون ها وگلیا را در شرایط آزمایشگاه و محیط زنده دارد. در این تحقیق توسط روش ایمنوسیتوشیمی، اثر دپرنیل بر تمایز BMSC که از مغز استخوان رت بالغ به دست آمده بررسی گردید.مواد و روش ها: سلول های استرومایی از مغز استخوان رت بالغ استخراج و تا پنج پاساژ کشت داده شد. سپس با روش سیتوشیمی و ایمنوفلورسانس برای نشانگر آلکالین فسفاتاز و گلیکوپروتئین فیبرونکتین مورد بررسی قرار گرفت. BMSCs پاساژ پنجم توسط دپرنیل با دوز ۱۰-۸ مولار القا گردیدند و پس از آن با سلول های القا نشده، از نظر بیان (brain derived neurotrophic factor) BDNF و آنزیم تیروزین هیدروکسیلاز با روش ایمنوسیتو شیمی ارزیابی شدند.بحث و نتیجه گیری: سلول های استرومایی پس از القا با دپرنیل به سلول های عصبی تمایز یافتند و آنزیم تیروزین هیدروکسیلاز و فاکتور رشد عصبی BDNF را بیان کردند.با توجه به نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که با اثر القایی دپرنیل با دوز ۱۰-۸ مولار بر BMSCs، بیان فاکتور رشد عصبی BDNF تحریک شده و طی روند تمایز، سلول های استرومایی به سمت سلول های عصبی دوپامینرژیک پیش می روند.

کلید واژه: سلول های استرومایی مغز استخوان، دپرنیل، تیروزین هیدروکسیلاز، فاکتور رشد مشتق از مغز (BDNF)