بررسی کاربرد راهنمایی معنایی و آوایی در توانایی نامیدن بیماران آفازی روان و آلزایمر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی کاربرد راهنمایی معنایی و آوایی در توانایی نامیدن بیماران آفازی روان و آلزایمر دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی کاربرد راهنمایی معنایی و آوایی در توانایی نامیدن بیماران آفازی روان و آلزایمر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی کاربرد راهنمایی معنایی و آوایی در توانایی نامیدن بیماران آفازی روان و آلزایمر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی کاربرد راهنمایی معنایی و آوایی در توانایی نامیدن بیماران آفازی روان و آلزایمر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : (شنوایی شناسی) auditory and vesitibular research

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: بیماران آفازی روان و آلزایمر در جنبه های درک و نامیدن دچار اشکال می باشند. این تشابه در منطقه آسیب دو گروه بیمار فوق نیز وجود دارد، به طوری که در هر دو گروه مزبور، آسیب در لوب گیجگاهی و آهیانه دیده می شود. باتوجه به یکسان بودن منطقه آسیب و تشابه اختلال ارتباطی آنان، در این پژوهش تاثیر ارایه راهنمایی معنایی و آوایی در تسهیل فرآیند نامیدن بررسی می شود.روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی روی ۱۴ بیمار انجام شد. هفت بیمار آفازی روان با میانگین سنی ۴۸.۴ و هفت بیمار آلزایمر با میانگین سنی ۶۹.۷۱ سال و میانگین ارزیابی مختصر وضعیت شناختی بیمار مساوی ۱۶ با استفاده از آزمون نامیدن فارسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیماران آفازی از مراکز و بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران و بیماران آلزایمر از انجمن آلزایمر ایران و بیمارستان روزبه انتخاب شدند.یافته ها: در بیماران آفازی روان، میانگین پاسخ های صحیح به راهنمایی معنایی ۲.۷۱ و به راهنمایی آوایی ۱۲.۲۹ بود که با P=0.01 بین دو نوع راهنمایی اختلاف معنی داری وجود داشت اما در بیماران آلزایمر بین میانگین پاسخ های صحیح به راهنمایی معنایی ۸.۲۹ و راهنمایی آوایی ۳.۴۳ با P>0.05 اختلاف معنی دار بدست نیامد. همچنین مهمترین یافته این پژوهش، تفاوت معنی دار بین راهنمایی آوایی و معنایی در دو گروه بیماران بود.نتیجه گیری: بیماران مورد مطالعه از هر دو راهنمایی در فرآیند نامیدن سود می برند، به این صورت که پاسخ های صحیح در بیماران آفازی روان با ارایه راهنمایی آوایی افزایش می یابد ولی در گروه آلزایمر راهنمایی معنایی نقش اصلی را در تسهیل واژه یابی به عهده دارد.

کلید واژه: آفازی روان، بیمار آلزایمر، نامیدن، راهنمایی آوایی، راهنمایی معنایی