مقاله ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع بیماری پیوند بر علیه میزبان در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع بیماری پیوند بر علیه میزبان در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع بیماری پیوند بر علیه میزبان در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع بیماری پیوند بر علیه میزبان در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع بیماری پیوند بر علیه میزبان در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد :

مقاله ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع بیماری پیوند بر علیه میزبان در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۹ در فصلنامه پژوهشی خون از صفحه ۱۴۸ تا ۱۵۵ منتشر شده است.
نام: ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع بیماری پیوند بر علیه میزبان در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله پیوند سلول های بنیادی خونساز
مقاله بیماری پیوند علیه میزبان
مقاله PCR

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: بیماری پیوند بر علیه میزبان یکی از عوارض تهدیدکننده زندگی متعاقب پیوند است. در مطالعه های اخیر، ارتباط قابل توجهی بین پیامد پیوند و سه پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی در ژن NOD2 نشان داده شده است. در این مطالعه ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع GVHD در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد تحت پیوند آلوژن مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در یک مطالعه گذشته نگر، ژنوتایپ های NOD2 به روش PCR-SSP در ۱۲۴ بیماری که تحت پیوند آلوژن قرار گرفته بودند و اهداکنندگان آن ها مشخص شده بود بررسی و سپس ارتباط پلی مورفیسم های ژن NOD2 با وقوع GVHD حاد و مزمن مورد ارزیابی قرار گرفت. بیماران به طور میانگین به مدت ۴۰ ماه (۷۷-۲۸ ماه) مورد پایش قرار گرفتند. آنالیزهای آماری با استفاده از آزمون کای دو و نرم افزار SPSS11.5 انجام شد.
یافته ها: شیوع موتاسیون در اهداکنندگان و بیماران مشابه (۱۲۱%) به دست آمد. در سه جفت بیمار اهداکننده (۲۴%)، پلی مورفیسم ها در هر دو نفر شناسایی شد که در نتیجه فراوانی کلی در جفت های پیوندی ۲۱۸% به دست آمد. تفاوت معناداری از نظر وقوع GVHD حاد و مزمن در حالتی که زوج های گیرنده/ اهداکننده دارای SNP (به ترتیب ۵۲% و ۵۶%) با زوج های فاقد SNP (به ترتیب ۵۰۵% و ۵۵%) مقایسه شدند، مشاهده نشد.
نتیجه گیری: پلی مورفیسم های مطالعه شده، تاثیری در وقوع GVHD حاد و مزمن نداشتند. مطالعه های بیشتری برای تعمیم نتایج به سایر بیماری ها لازم است. به علاوه سایر پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی این ژن نیز برای شناسایی این ارتباط باید مورد مطالعه قرار گیرند.