استحباب خروج از خلاف در مذهب شافعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 استحباب خروج از خلاف در مذهب شافعی دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد استحباب خروج از خلاف در مذهب شافعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی استحباب خروج از خلاف در مذهب شافعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن استحباب خروج از خلاف در مذهب شافعی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مقالات و بررسیها

تعداد صفحات :۲۱

خلاف فقهی عبارت است از وجود فتاوای فقهی مختلف در مساله واحد، منشا خلاف تعارض ظاهری ادله شرع و اختلاف نظرهای فقیهان در روش استنباط احکام است. این که در مقام اجتهاد، توجه به آرای دیگر مجتهدان و نظر در دلیل مخالف و صدور فتوا بر وفق فتوای دیگران یا نزدیک به نظر آنان لازم است یا خیر، خود محل اختلاف است. علمای شافعی که اجتهادات خود را محتمل الخطا و فتاوی دیگران را محتمل الصواب می شمارند، خروج از خلاف را چه در مقام اجتهاد و چه در موضع تقلید مستحب می دانند. مراد از این استحباب آن است که مجتهد در هنگام بذل وسع برای استنباط حکم شرعی، در حدود تجویز ادله شرعی، موافق یا نزدیک به فتوای موجود در مساله فتوا دهد و از ایجاد اختلاف یا توسعه دایره آن اجتناب ورزد. مبنای این استحباب، احتمال صحت فتوای مخالف است. عمل به این قاعده مشروط به «قوت ماخذ مخالف»، «عدم وقوع در محذور شرعی» و «عدم وقوع در خلافی دیگر» است. در هر حال اعتقاد به احتمال صحت آرای دیگران، اثر قابل ملاحظه ای در هم گرایی مذاهب اسلامی دارد.

کلید واژه: اجتهاد، احتیاط، استحباب، تقلید، خلاف، مراعات خلاف