مقایسه دوزهای مختلف پروپوفول برای القای بیهوشی بر اساس پایش BIS

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه دوزهای مختلف پروپوفول برای القای بیهوشی بر اساس پایش BIS دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه دوزهای مختلف پروپوفول برای القای بیهوشی بر اساس پایش BIS  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه دوزهای مختلف پروپوفول برای القای بیهوشی بر اساس پایش BIS،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه دوزهای مختلف پروپوفول برای القای بیهوشی بر اساس پایش BIS :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان

تعداد صفحات :۸

مقدمه: پروپوفول داروی هوشبر وریدی جدیدی است که در ترکیب با یک داروی مخدر کوتاه اثر به کار برده می شود و به عنوان روش بیهوشی کامل داخل وریدی (TIVA) معرفی شده است. استفاده از پایش گر BIS (bispectral index) روش قابل اعتمادی برای اندازه گیری عمق بیهوشی، وضعیت خواب و تعیین مقدار داروی مورد نیاز حین بیهوشی است.هدف: مقایسه دوزهای مختلف پروپوفول برای القای بیهوشی بر اساس پایش BIS.مواد و روش ها: این مطالعه روی ۴۵ بیمار ASA کلاس ۱ و ۲ کاندید عمل جراحی ساق صورت پذیرفت. بیماران به صورت کاملا تصادفی در سه گروه A با۱ mg/kg ، گروهB با۱.۵ mg/kg و گروه C با۲ mg/kg پروپوفول تحت القای بیهوشی قرار گرفتند. از رمی فنتانیل با دوز۰.۵ mcg/kg/min به عنوان داروی کمکی مخدر استفاده شد. بیماران با استفاده از پایش BIS در برقراری سطح ایده ال۵۰-۶۰، میانگینBIS در سه گروه تحت بررسی قرار گرفتند. در ادامه بیماران از نظر بروز هایپر تانسیون، تاکی کاردی، برادی کاردی، وجود حرکت حین لوله گذاری، ظهور علایم اتونوم تحت بررسی قرار گرفتند.نتایج: میانگین سطح BIS در گروه (۵۸.۸±۹.۸۵) A، در گروه B (50.2±۶.۵۵) و در گروه C (44±۵.۶۵)، بوده در مقایسه میانگین سطح BIS در سه گروه،گروه A با دو گروه B و C بشکل معنی داری متفاوت بود p=0.009 . اما گروه های B و C تفاوت آماری معنی داری نداشتند.سطح ایده آل BIS در گروه B، %۶۶.۷ در گروه A، %۴۰ و گروه%۲۰ C تعیین شد که در سه گروه تفاوت معنی داری را داشت (p=0.034). افزایش فشارخون به دنبال لوله گذاری در گروه A، ۳۳.۳%، گروه B، %۶.۷ بود در گروهC افزایش فشار خونی دیده نشد و تفاوت معنی داری بین سه گروه، وجود داشت(p=0.018). در مورد نیاز به تکرار پروپوفول تفاوت معنی داری وجود داشت (P<0.001). در گروه A نیاز به تکرار پروپوفول در ۴۰درصد موارد وجود داشت و در دو گروه B و C نیاز به دارو دیده نشد. در مورد تاکی کاردی، برادی کاردی و افت فشار خون، وجود حرکت حین لوله گذاری و ظهور علایم اتونوم تفاوت معنی داری در سه گروه دیده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد گروه A به دلیل نرسیدن به سطح ایده آل بیهوشی از نظر BIS و نیاز به تکرار پروپوفول و بروز بیشتر فشار خون مناسب نیست و در عین حال با توجه به بهترین سطح BIS در گروه B و نداشتن هیچ مزیتی در گروه C نسبت به B نیاز به تکرار پروپوفول برای رسیدن به سطح مطلوب BIS می توان نتیجه گرفت که گروه B با مقدارپروپوفول ۱.۵ mg/kg، بهترین مقدار برای رسیدن به سطح دلخواه BIS همراه با رمی فنتانیل با دوز ذکر شده است.

کلید واژه: بی هوشی داخل وریدی، پروپوفول، شاخص دو طیفی