بررسی بیان نشانگر BCL-2 در کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی بیان نشانگر BCL-2 در کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی بیان نشانگر BCL-2 در کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی بیان نشانگر BCL-2 در کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی بیان نشانگر BCL-2 در کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی (جامعه اسلامی دندانپزشکان ایران)

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: ادنتوژنیک کراتوسیست، کیست ادنتوژنیک تکاملی با رفتار تهاجمی و تمایل به عود بالاست. اپی تلیوم این کیست دارای توان رشدی بیشتری نسبت به کیست فولیکولار می باشد. BCL-2 پروتئین ضد آپوپتـوتیک است و باعث افـزایش طول عمر سلول هـای اپی تلیالی می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه واکنش ایمنی شاخص ضد آپوپتوتیک BCL-2 در لایه های مختلف اپی تلیوم و کل پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه گذشته نگر و توصیفی – تحلیلی، بر روی بیست بلوک پارافینه مرتبط با ادنتوژنیک کراتوسیست و بیست بلوک پارافینه کیست فولیکولار، رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با نشانگر BCL-2 به کمک آنتی بادی (Anti BCL-2 (Clone 124, 1 Sotype: IgG, Kappa, DAKO, Denmark انجام شد. تعداد سیتوپلاسم سلول های اپی تلیالی رنگ گرفته شده در ناحیه بازال، میانی و سطحی اپی تلیوم پوشاننده هر دو کیست و کل پوشش اپی تلیالی آنها در هزار سلول اپی تلیالی شمارش شده و در نهایت نتایج به صورت (انحراف معیار± درصد میانگین) بیان گردید. داده های به دست آمده وارد SPSS شده و با استفاده از آنالیز Roc curve و Student- t-test تحلیل شد و با یکدیگر مقایسه گردید.یافته ها: رنگ پذیری با نشانگر BCL-2 در لایه بازال و میانی ادنتوژنیک کراتوسیست به ترتیب ۱.۴ ± ۹۸.۵% و ۳.۲ ±۱۲.۱% بوده اما در لایه های سطحی عدم رنگ پذیری مشاهده شد. رنگ پذیری با نشانگر BCL-2 در لایه بازال کیست فولیکولار ۱.۹ ±۲.۱% بود ولی در لایـه های میانی و سطحی عدم رنگ پذیری مشاهده شد. اختلاف میـانگین رنگ پذیری با نشانگر BCL-2 در لایـه های مختلف پوشش اپی تلیالی ادنتوژنیک کراتوسیست از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001). میانگین رنگ پذیری در کل پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار ۰.۶۳±۰.۷% و در ادنتوژنیک کراتوسیست ۱.۵±۳۶.۸% بود. اختلاف میانگین رنگ پذیری با نشانگر BCL-2 در کل پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست از نظر آماری معنی دار بود. ((P<0.001نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر نقش BCL-2 در پاتوژنز ادنتوژنیک کراتوسیست بوده و افزایش بیان نشانگر BCL-2 در لایه بازال ادنتوژنیک کراتوسیست مرتبط با عود و رفتار تهاجمی بیشتر آن نسبت به کیست فولیکولار است. همچنین می توان از افزایش بیان نشانگر BCL-2 در لایه بازال به عنوان شاخص کمکی جهت افتراق کیست فولیکولار از ادنتوژنیک کراتوسیست استفاده کرد.

کلید واژه: پروتئین BCL-2، ادنتوژنیک کراتوسیست، کیست فولیکولار، ایمونوهیستوشیمی