مقایسه شاخص های رشد، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) و میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) در سایت پرورشی حله استان بوشهر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه شاخص های رشد، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) و میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) در سایت پرورشی حله استان بوشهر دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه شاخص های رشد، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) و میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) در سایت پرورشی حله استان بوشهر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه شاخص های رشد، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) و میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) در سایت پرورشی حله استان بوشهر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه شاخص های رشد، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) و میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) در سایت پرورشی حله استان بوشهر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی شیلات ایران (فارسی)

تعداد صفحات :۱۰

این تحقیق به منظور مقایسه شاخصهای رشد، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی میگوی ببری سبز Penaeus semisulcatus و میگوی سفید هندی Fenneropenaeus indicus انجام گرفت. مطالعه حاضر بصورت دو تیمار و هر تیمار با سه تکرار بصورت کاملا تصادفی با ذخیره سازی بچه میگوهای ۱۲ روزه (PL12) با میانگین وزنی ۵ میلی گرم به مدت ۱۰۹ روز پرورش در ۶ استخر خاکی به مساحت ۰.۴ هکتار و تراکم ۲۵ عدد پست لارو در متر مربع در سایت پرورش میگوی حله استان بوشهر در تابستان ۱۳۸۱ انجام گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که تا روز ۳۱ دوره پرورش، تفاوت بین متوسط رشد ویژه دو گونه میگو معنی دار بود (P<0.05) و از آن روز تا پایان دوره پرورش، تفاوتها به حد معنی دار نرسید (P>0.05). درصد بازماندگی میگوی ببری سبز و میگوی سفید هندی در انتهای دوره پرورش بترتیب ۷۴ و ۸۱ درصد بود. میزان ضریب تبدیل غذایی نیز برای دو گونه مذکور بترتیب ۱.۱۳ و ۱.۳۳ بدست آمد. میانگین طول و وزن تیمار میگوی سفید هندی بترتیب ۱۱.۷ سانتیمتر و ۱۲.۷۸ گرم و تیمار میگوی ببری سبز ۱۰.۹۲ سانتیمتر و ۱۲.۲۲ گرم بود که اختلاف معنی داری بین این دو عامل در هر دو گونه وجود نداشت (P>0.05). میانگین برداش نهایی از هر دو تیمار میگوی سفید هندی و ببری سبز بترتیب ۱۰۲۵.۰ کیلوگرم در ۰.۴ هکتار و ۹۰۳.۳ کیلوگرم در ۰.۴ هکتار بود. در این آزمایش بین پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب مورد بررسی در هر دو تیمار اختلاف معنی داری مشاهده نگردید.

کلید واژه: میگوی ببری سبز، میگوی سفید هندی، بوشهر، ایران