اثر تمرین سرعتی و بی تمرینی در مولکول چسبان سلولی (sICAM-1) موشهای ویستار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تمرین سرعتی و بی تمرینی در مولکول چسبان سلولی (sICAM-1) موشهای ویستار دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تمرین سرعتی و بی تمرینی در مولکول چسبان سلولی (sICAM-1) موشهای ویستار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تمرین سرعتی و بی تمرینی در مولکول چسبان سلولی (sICAM-1) موشهای ویستار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تمرین سرعتی و بی تمرینی در مولکول چسبان سلولی (sICAM-1) موشهای ویستار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : المپیک

تعداد صفحات :۱۶

هدف از این پژوهش عبارت است از مطالعه اثر تمرین سرعتی و بی تمرینی بر مقادیر sICAM-1، و شاخص التهابی جدید و پیشگویی کننده بیماریهای قلبی – عروقی. بدین منظور ۴۲ سر موش نر ۳ ماهه نژاد ویستار به صورت تصادفی در ۲ گروه تجربی (n=24 با وزن ۲۱۰±۷ گرم) و کنترل (n=18 با وزن ۲۱۱±۳ گرم) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت ۱۲ هفته و هفته ای ۳ جلسه، با مدت و شدت مشخص (بین ۸۵ تا ۱۰۰ درصد و فراتر از ۱۰۰ درصد VO2max) اجرا شد. پس از ۲۴ جلسه تمرین، ۶ سر موش از آزمودنیهای این گروه بی تمرینی را تجربه کردند تا آثار بی تمرینی نیز مطالعه شود. خون گیری پس از ۱۴ ساعت ناشتایی در مراحل مختلف تمرین با شرایط مشابه انجام و مقادیر sICAM-1 با استفاده از کیت تجاربی الایزای شرکت R&D و با دستگاه Elisa Reader مدل Spectera اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمونهای کولموگروف – اسمیرنوف، اندازه گیریهای مکرر، و آزمون تعقیبی LSD و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند مقادیر sICAM-1 در ۲۴ جلسه نخست تمرین افزایش یافت که معنادار نبود (P=0.079). اما با ادامه تمرین تا ۳۶ جلسه، افزایش معناداری در مقادیر sICAM-1 مشاهده شد (P=0.004). ضمنا، مشخص شد به دلیل توقف تمرینهای سرعتی شدید، مقادیر sICAM-1 کاهش غیرمعناداری یافته است (P=0.152). به طور کلی، با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت، تمرین سرعتی شدید به افزایش معنادار sICAM-1 می انجامد و دستگاه دفاعی بدن طی تمرین تغییر می کند و بدن در معرض خطر آسیبهای التهابی آتروژنز قرار می گیرد.

کلید واژه: بی تمرینی، تمرین سرعتی، شاخصهای التهابی، موشهای ویستار، ICAM-1