مقاله بهینه سازی الگوی کشت با هدف افزایش درآمد خالص به روش الگوریتم ژنتیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بهینه سازی الگوی کشت با هدف افزایش درآمد خالص به روش الگوریتم ژنتیک دارای ۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بهینه سازی الگوی کشت با هدف افزایش درآمد خالص به روش الگوریتم ژنتیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بهینه سازی الگوی کشت با هدف افزایش درآمد خالص به روش الگوریتم ژنتیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بهینه سازی الگوی کشت با هدف افزایش درآمد خالص به روش الگوریتم ژنتیک :

تعداد صفحات:۲
چکیده:
با توجه به سهم بالای مصرف آب در بخش کشاورزی لزوم بهینه سازی الگوی کشت در راستای بهینه کردن مصرف آب و حداکثر بهره برداری از زمین های قابل کشت امری اجتناب ناپذیر است. با استفاده از مدل بهینه سازی می توان مناسبترین تراکم کشت را پیش بینی کرد تا درآمد یک سال و یا یک دوره تناوب زراعی خاص حداکثر شود. روش های مختلفی جهت بهینه سازی وجود دارد. الگوریتم ژنتیک یکی از روش های جدید بهینه سازی است که بیشتر برای بهینه سازی مسائل بسیار پیچیده و غیرخطی به کار میرود. اساس این روش بر مبنای فرآیند تکامل است. مشابه سیر تکامل بیولوژیکی، الگوریتم ژنتیک نیز دارای یک سیر تکاملی میباشد. هدف از این تحقیق، بهینه سازی الگوی کشت در اراضی شرکت سهامی زراعی اسلام آباد قاین در دو حالت موجود و بهینه، به منظور دست یافتن به حداکثر درآمد با توجه به محدودیت های منطقه می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات تحقیق حاضر از تولباکس الگوریتم ژنتیک بسته نرم افزاری MATLAB استفاده گردیده است. در این تحقیق دو الگوی کشت یعنی الگوی کشت فعلی منطقه و الگویکشت جدید با پیشنهاد کشت محصول زعفران در دو مدل، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق با توجه به حل دو مدل نشان داد که در مدل ۱ افزایش ۱/۳ درصدی سطح زیر کشت را نسبت به الگوی کنونی داریم. میزان درآمد خالص در مدل اول ۲۰ درصد و در مدل دوم ۱۱ درصد بیشتر از وضع موجود می باشد. میزان آب مصرفی کاهش یافته نسبت به وضعیت موجود در مدل اول ۱۴ درصد و در مدل دوم ۳۳ درصد می باشد، که این کاهش مصرف آب با توجه به افت شدید سطح ایستابی آب های زیر زمینی دشت اسلام آباد، موجب جلوگیری از افت بیشتر آن خواهد شد.