بررسی ترکیب آلبومین با فورزماید در مقایسه با تجویز فورزماید به تنهایی در میزان حجم ادرار در بیماران سندرم نفروتیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ترکیب آلبومین با فورزماید در مقایسه با تجویز فورزماید به تنهایی در میزان حجم ادرار در بیماران سندرم نفروتیک دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ترکیب آلبومین با فورزماید در مقایسه با تجویز فورزماید به تنهایی در میزان حجم ادرار در بیماران سندرم نفروتیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ترکیب آلبومین با فورزماید در مقایسه با تجویز فورزماید به تنهایی در میزان حجم ادرار در بیماران سندرم نفروتیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ترکیب آلبومین با فورزماید در مقایسه با تجویز فورزماید به تنهایی در میزان حجم ادرار در بیماران سندرم نفروتیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

تعداد صفحات :۶

پیش زمینه و هدف: سندرم نفروتیک حالتی است که به صورت ادم، پروتئین اوری، هایپوآلبومینمی و هیپرتری گلیسیریدمی مشخص می شود. علت آن بیماری های گلومرولی است که باعث دفع پروتئین ادراری بیشتر از ۳.۵ گرم در روز می شوند. یکی از مشکلات مهم در این بیماران ادم ژنرالیزه می باشد، جهت کاهش ادم استفاده از دیوروتیک به خصوص فورزماید درمان انتخابی است. هایپوآلبومینمی باعث کاهش اثر فورزماید می گردد، لذا درمان با فورزماید به همراه تزریق آلبومین صورت می گیرد تا اثر فورزماید را تشدید کند و از طرفی با افزایش سطح آلبومین سرم اختلالات ناشی از کاهش فشار انکوتیک اصلاح گردد. هدف از اجرای این طرح مقایسه میزان دفع سدیم و حجم ادرار ۲۴ ساعته بعد از مصرف فورزماید به تنهایی و فورزماید به همراه آلبومین در بیماران سندرم نفروتیک بود.مواد و روش کار: در یک کارآزمایی بالینی که بر روی ۱۰ نفر از بیماران دارای سندرم نفروتیک که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، بیماران به طور تصادفی در ۴ گروه قرار گرفتند. سه پروتکل درمانی نیز به طور تصادفی برای آنها انتخاب گردید. هر گروه از بیماران در نهایت ۳ پروتکل را دریافت نمودند و ترتیب تجویز به طور تصادفی بود. اطلاعات جمع آوری و با استفاده از تست های غیر پارامتریک در نرم افزار آماری SPSS آنالیز گردید.یافته ها: در این مطالعه متوسط حجم ادرار بعد از دریافت پروتکل های آلبومین، فورزماید و آلبومین همراه با فورزماید به ترتیب ۷۴۲ml (SD=528)؛ ۱۷۰۷ml (SD= 0.251) و ۲۱۷۵ml (SD=971) بود که با آنالیز آماری این اختلاف میانگین ها معنی دار بودند (Pv=0.015). در مورد کسر دفعی سدیم اختلاف میانگین ها بعد از دریافت پروتکل های مذکور معنی دار بودند (P=0.000) به طوری که با همان ترتیب بالا کسر دفعی سدیم عبارت از ۱.۹۶ (SD=0.251)؛ ۳.۱۸ (SD=0.25) و ۴.۷۷ (SD=0.21) بود به طوری که حداقل کسر دفعی سدیم بعد از دریافت پروتکل ترکیبی ۴.۴ بود ولی این میزان بعد از دو پروتکل دیگر به ترتیب ۱.۶ و ۲.۹ بودند. میزان سدیم ادراری ۲۴ ساعته نیز بعد از پروتکل های مذکور به ترتیب ۱۸.۳ (SD= 6.68)؛ ۲۰۸.۴ (SD=5.27) و ۲۰۶ (SD=8.45) بود. در مورد میزان فیلتراسیون گلومرولی بیماران نیز باید اظهار کرد که مقادیر به ترتیب ۱۰۴.۵، ۹۶.۶ و ۱۰۶.۶ بودند که بعد از دریافت پروتکل های مذکور با (P=0.021) ارتباط معنی داری را نشان داد.بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که تجویز آلبومین به تنهایی و آلبومین همراه فورزماید به بیماران دچار سندرم نفروتیک که عملکرد کلیوی طبیعی داشته اند، باعث دفع سدیم ادراری و حجم ادراری متفاوتی می شود. افزودن آلبومین به فورزماید در بیماران سندرم نفروتیک می تواند باعث افزایش دفع سدیم و حجم نسبت به فورزماید به تنهایی شود که این اثر به واسطه افزایش GFR و نیز افزایش اثرات دیورتیکی فورزماید می باشد.

کلید واژه: آلبومین، فورزماید، سندرم نفروتیک