علل، درمان و پیامد تشنج در بیماران مسموم با داروها و سموم تشنج زا: مطالعه در ۶۶ بیمار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 علل، درمان و پیامد تشنج در بیماران مسموم با داروها و سموم تشنج زا: مطالعه در ۶۶ بیمار دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد علل، درمان و پیامد تشنج در بیماران مسموم با داروها و سموم تشنج زا: مطالعه در ۶۶ بیمار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی علل، درمان و پیامد تشنج در بیماران مسموم با داروها و سموم تشنج زا: مطالعه در ۶۶ بیمار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن علل، درمان و پیامد تشنج در بیماران مسموم با داروها و سموم تشنج زا: مطالعه در ۶۶ بیمار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: تشنج از مهمترین علایم مسمومیت ها می باشد. با توجه به تفاوت در میزان دسترسی افراد به سموم و مواد در مناطق مختلف، مقدار ماده موثره داروهای ساخت کارخانجات و نیز عدم کنترل در خرید و فروش مواد خطرناک مثل سموم کشاورزی، در این مطالعه به بررسی علل، درمان و پیامد تشنج در بیمارن مسموم با مواد تشنج زا پرداخته شد.روش بررسی: مطالعه توصیفی بر روی ۲۲۲۰ پرونده بیمار مسموم با سموم تشنج زا در سال های ۸۲-۱۳۸۰ بستری در بخش مسمومین بیمارستان نور انجام و موارد منجر به تشنج مشخص گردید. اطلاعات شامل سن، جنس، نوع ماده مصرف شده، نوع تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه (ایزوله یا پایدار)، داروی کنترل کننده تشنج و پیامد مسمومیت در پرسشنامه ثبت و با آزمون های x2 واریانس یک طرفه آنالیز گردید.یافته ها: از میان ۶۳ بیمار مسموم دارای تشنج، ۳۳ نفر مرد و ۳۰ مورد زن بودند. اکثریت بیماران مسموم دچار تشنج در گروه سنی ۴۰-۱۵ سال قرار داشتند (۲۸ بیمار). شایع ترین مسمومیت های ایجاد کننده تشنج مسمومیت با داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای (۳۹.۷%) سموم ارگانوفسفره (۱۷.۵%)، کاربامازپین (۷.۹%) و سموم ارگانوکلره (۶.۳%) بودند، اما از نظر میزان تشنج زایی این مواد، بیشترین میزان تشنج پایدار در مسمومین با سموم ارگانوکلره (۲۵%)، ارگانو فسفره (۱۸.۷۵%)، (%۱۸.۷۵) TCA، و کاربامازپین (۱۲.۵%)، مشاهده گردید. با افزایش سن، تشنج کاهش پیدا می کرد. نوع تشنج با نوع ماده ارتباط داشت. بهترین داروی کنترل کننده تشنجات میدازولام (۲۵%) بود. مرگ و میر در شش بیمار با و یا بدون عارضه کلیوی مشاهده گردید.نتیجه گیری: تفاوت در نوع مسمومیت ها می تواند به دلیل تفاوت در دسترسی باشد. میدازولام با عوارض کمتر و عدم داشتن منع مصرف در مسمومیت ها انتخاب مناسبی جهت کنترل تشنج پایدار است.

کلید واژه: تشنج، مسمومیت، تشنج پایدار