تعیین اثربخشی پروتکل درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در بیماران آسمی مقاوم به درمان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین اثربخشی پروتکل درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در بیماران آسمی مقاوم به درمان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین اثربخشی پروتکل درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در بیماران آسمی مقاوم به درمان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین اثربخشی پروتکل درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در بیماران آسمی مقاوم به درمان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین اثربخشی پروتکل درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در بیماران آسمی مقاوم به درمان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله طب نظامی

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: شیوع آسم مقاوم فعال در ایران حدود %۳.۸-%۲.۸ است. درمان های مختلفی جهت کنترل آسم وجود دارد، که هدف از آن، دستیابی به یک وضعیت فاقد علایم بیماری و بهبود و تقویت کارکرد ریوی با کمترین مقدار مصرف دارو می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان بهبودی کلینیکی، یافته های عملکرد ریوی بیماران مبتلا به آسم مقاوم قبل و بعد از درمان می باشد.مواد و روش ها: طی یک مطالعه کارآزمایی بالینی به بررسی ۳۰ بیمار مبتلا به آسم مقاوم که طی شش ماه سال ۸۵ و ۸۶ به کلینیک ریه بیمارستان بقیه اله الاعظم (عج) مراجعه نموده اند، با استفاده از شرح حال، معاینه فیزیکی، تکمیل پرسشنامه، اسپیرومتری و پرداخته شد. سپس بیماران تحت درمان با پروتکل آزیترومایسین و پردنیزولون قرار گرفتند.نتایج: میانگین سن بیماران ۴۴.۳۶±۲۵.۸ سال، میانگین BMI بیماران ۲۵.۸±۴.۲ Kg/m2 و ۱۲ بیمار (۴۰%) مرد و ۱۸ بیمار (۶۰%) زن بوده اند. میانگین FVC-Percent قبل و بعد از درمان با FullDose به ترتیب ۶۸.۰۳±۱۸.۰۳ و ۷۰.۶۹±۱۴.۴۴ می باشد (P<0.226) و بعد از درمان با آزیترومایسین و پردنیزولون ۸۱.۶۱±۲۰.۱ شد (p<0.004). میانگین FEV1-Percent قبل و بعد از درمان با ۵۶.۶۹±۲۰.۴۵ FullDose و ۶۰.۳۷±۱۷.۲ می باشد (P<0.085) و بعد از درمان با آزیترومایسین و پردنیزولون ۷۹.۵۸±۱۶.۹ شد (p<0.0001). میانگین FEV1/FVC قبل و بعد از درمان با ۶۶.۷۸±۱۲.۱۵ FullDose و ۶۶.۹۷±۱۲.۶۰ می باشد (P<0.0446)، و بعد از درمان با آزیترومایسین و پردینزولون ۷۸.۱۱±۱۱.۰۸ شد (p<0.0001).بحث: بعلت عدم پاسخ بیماران به درمان FullDose، بجای افزایش دوز پردنیزولون، آزیترومایسین به درماناضافه گردید که جواب به درمان قابل توجهی مشاهده شد. علی رغم اینکه گروه کنترل حهت مقایسه درمان با آزیترومایسین وجود ندارد، با این حال مطالعه حاضر نشان می دهد که بجای افزایش دوز پردنیزولون می توان از آزیترومایسین در کنترل و درمان آسم فعال استفاده نمود.

کلید واژه: آسم مقاوم، ماکرولید، آزیترومایسین، پردنیزولون، اسپیرومتری، کورتیکواستروئید