مقایسه تاثیر تحریکات حسی بر سطح هوشیاری بیماران دچار اغما در دو زمان دیرهنگام و زودهنگام

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تاثیر تحریکات حسی بر سطح هوشیاری بیماران دچار اغما در دو زمان دیرهنگام و زودهنگام دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تاثیر تحریکات حسی بر سطح هوشیاری بیماران دچار اغما در دو زمان دیرهنگام و زودهنگام  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تاثیر تحریکات حسی بر سطح هوشیاری بیماران دچار اغما در دو زمان دیرهنگام و زودهنگام،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تاثیر تحریکات حسی بر سطح هوشیاری بیماران دچار اغما در دو زمان دیرهنگام و زودهنگام :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : توانبخشی

تعداد صفحات :۸

هدف: امروزه بر توانبخشی زودهنگام و صحیح بیماران دارای اختلال هوشیاری تاکید فراوان دارند، اما تحقیقات انجام شده در این زمینه حاکی از ارایه این مداخلات در زمان های متفاوت می باشد. لذا به منظور مقایسه میزان افزایش سطح هوشیاری متعاقب تحریکات حسی در دو زمان زودهنگام و دیر هنگام مطالعه حاضر انجام شد.روش بررسی: در یک مطالعه تجربی و مداخله ای و به طریق سنجش های مکرر، ۲۱ مرد دچار اغما که GCS آنها در ۳ روز اول پس از ضربه، ۸ یا پایین تر بود، به صورت تصادفی به ۳ گروه مقایسه، مداخله زودهنگام و مداخله دیرهنگام تخصیص یافتند. تمامی بیماران تا روز ۲۵ پس از ضربه پیگیری شده و سطح هوشیاری آنان با دو معیار GCS و CRS-R به صورت یکروز در میان ارزیابی شد. مداخله تحریک حسی یک هفته ای با تحریک ۵ حس شنوایی، بینایی، لامسه، حرکتی و بویایی در گروه زود هنگام از روز ۷-۵ پس از ضربه و در گروه دیرهنگام از روز ۱۵ پس از ضربه ارایه شد. همچنین طی هفته انجام مداخله، روزانه قبل و بعد از دریافت مداخله سطح هوشیاری ارزیابی شد. داده های بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری تی زوجی، همبستگی پیرسون و اندازه گیریهای مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تحلیل روند تغییرات سطح هوشیاری در طول ۲۵ روز اول پس از ضربه حاکی از افزایش معنادار نمره دو معیار نامبرده در هر ۳ گروه بود (P<0.001). مقایسه میزان تغییرات نمره GCS در ۳ گروه توسط آزمون تعقیبی post hoc تفاوت معناداری بین ۳ گروه نشان نداد (p=0.15). اما میزان تغییرات نمره CRS-R در دو گروه زودهنگام و دیر هنگام تفاوت معناداری را نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: بیداری بیماران اغمایی در طول ۲۵ روز اول پس از ضربه در هر ۳ گروه بهبود خودبخودی دارد. همچنین یافته های تحقیق حاکی از آن است که ارایه تحریکات حسی زودهنگام می تواند این روند بهبود خودبخودی را تسریع کند.

کلید واژه: هوشیاری، تحریکات حسی،‌ اغما، کما،‌ کاردرمانی