مقایسه برخی از شاخص های کیفیت خاک در انواع مدیریت های اراضی منطقه بروجن استان چهارمحال و بختیاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه برخی از شاخص های کیفیت خاک در انواع مدیریت های اراضی منطقه بروجن استان چهارمحال و بختیاری دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه برخی از شاخص های کیفیت خاک در انواع مدیریت های اراضی منطقه بروجن استان چهارمحال و بختیاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه برخی از شاخص های کیفیت خاک در انواع مدیریت های اراضی منطقه بروجن استان چهارمحال و بختیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه برخی از شاخص های کیفیت خاک در انواع مدیریت های اراضی منطقه بروجن استان چهارمحال و بختیاری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی کشاورزی

تعداد صفحات :۱۸

تاثیر نوع کاربری اراضی بر نحوه عملکرد خاک در اکوسیستم، از طریق مطالعه و ارزیابی تغییرات شاخص های کیفیت خاک امکان پذیر می باشد. اینگونه مطالعات که با هدف ایجاد تعادل بین میزان تولید و حفظ و بهبود کیفیت منابع اراضی انجام می گیرد، امکان شناسایی مدیریت های پایدار، و به تبع آن پیشگیری از تخریب فزاینده خاک را فراهم می سازد. در این تحقیق اثر مدیریت های مرسوم بر شاخص های کیفیت خاک مطالعه شد و از این طریق، از بین مدیریت های مرسوم در شهرستان بروجن، مناسب ترین مدیریت ها از نقطه نظر پایداری شناسایی گردید. پنج نوع مدیریت مرسوم شامل مرتع قرق، مرتع تحت چرای شدید، دیم رها شده، گندم و یونجه آبی انتخاب گردیدند. مقدار مواد آلی خاک، شدت فعالیت آنزیم فسفاتاز، پتانسیل تنفس میکروبی خاک، نیتروژن کل خاک، ضریب هدایت هیدرولیکی اشباع، وزن مخصوص ظاهری خاک، بافت خاک، درصد آهک و واکنش نمونه های خاک سطحی برای هر کاربری اندازه گیری شد. فعالیت آنزیم فسفاتاز و درصد مواد آلی در اراضی تحت یونجه حداکثر، در آیش دیم و مرتع تحت چرای شدید حداقل، و در دو کاربری مرتع قرق و گندم آبی حد واسط می باشد. بیشترین پتانسیل تنفس میکروبی و نیتروژن کل در اراضی تحت یونجه، و بعد از آن در گندم آبی مشاهده شد. حداقل پتانسیل تنفس میکروبی در مرتع قرق شده و مرتع تحت چرای شدید اندازه گیری گردید. حال آنکه، حداقل نیتروژن کل خاک در کاربری های مرتع تحت چرا شدید و آیش دیم مشاهده گردید. مقادیر ضریب هدایت هیدرولیکی که نسبت به وزن مخصوص ظاهری قابلیت بیشتری در تفکیک مدیریت های مختلف از خود نشان داد، در اراضی تحت یونجه حداکثر، در مرتع تحت چرای شدید حداقل و در اراضی تحت سایر مدیریت ها متوسط بود. طبق نتایج به دست آمده، کشت مداوم گندم آبی که مدیریت مرسوم منطقه می باشد، به تدریج کیفیت خاک را در مقایسه با سیستم زراعت یونجه کاهش داده است. این مطالعه نشان داد که ناپایدارترین مدیریت از نقطه نظر اکولوژیک، دیم کاری و سپس رهاسازی اراضی می باشد. به نظر می رسد، شدت فعالیت آنزیم فسفاتاز، درصد مواد آلی و ضریب هدایت هیدرولیکی در مقایسه با سایر شاخص ها، تغییرات کیفیت خاک را در منطقه مطالعه شده بهتر نشان می دهند.

کلید واژه: تخریب خاک، کیفیت خاک، مدیریت پایدار اراضی