مقاله بی ینال قدرت: میدان رقابت هنرمندان نقاش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بی ینال قدرت: میدان رقابت هنرمندان نقاش دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بی ینال قدرت: میدان رقابت هنرمندان نقاش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بی ینال قدرت: میدان رقابت هنرمندان نقاش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بی ینال قدرت: میدان رقابت هنرمندان نقاش :

مقاله بی ینال قدرت: میدان رقابت هنرمندان نقاش که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز و زمستان ۱۳۸۸ در جامعه شناسی هنر و ادبیات (نامه علوم اجتماعی) از صفحه ۱۷۱ تا ۱۹۵ منتشر شده است.
نام: بی ینال قدرت: میدان رقابت هنرمندان نقاش
این مقاله دارای ۲۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله بی ینال نقاشی
مقاله میدان قدرت
مقاله نقاشی نوگرا
مقاله سرمایه اجتماعی
مقاله سرمایه نمادین
مقاله قواعد هنری

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
در مقاله حاضر، رقابت هنرمندان نقاش نوگرا در ۵۰ سال گذشته بر سر سرمایه های نمادین، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بررسی و تلاش شده است نشان داده شود تحولات سیاسی و اجتماعی و کنش ها و دسته بندی های گروهی چگونه بر رقابت های میدان های قدرت در حوزه نقاشی و نیز بر میدان قدرت دولتی موثر بوده است.
در این مقاله، از نظریه میدان های هنری پی یر بوردیو استفاده شده و فرضیه اصلی این است که زمانی که اشتراک نظر و تفاهم در نظریه هنر و تعریف هنر میان میدان های گوناگون هنری و دولت وجود داشته باشد، رقابت اصلی به سمت سرمایه فرهنگی کشیده می شود و نتیجه آن خلق آثار هنری با کیفیتی بالاتر است. زمانی که این انسجام نظری و اشتراک هدف بین این دو میدان وجود نداشته باشد، رقابت به سرمایه های دیگری کشیده می شود که تعریف های مشخص تر و اشتراک نظر بیشتری بر سر آنها وجود دارد؛ مانند سرمایه های نمادین و اجتماعی.
برای آزمون این فرضیه، دوسالانه های نقاشی بررسی و مشخص شد که ترتیب و ترکیب قرارگیری آثار در سالن نمایش، همچنین ترتیب و ترکیب چینش آثار در کاتالوگ های هر کدام از این دو سالانه ها با تحولات میدان های قدرت هنرمندان تجسمی و نیز میدانهای قدرت خارج از این حوزه ارتباط داشته است. نتیجه نهایی این که در دهه چهل و اوایل دهه پنجاه و دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی نوعی اشتراک نظر میان دولت (حامی بزرگ) و هنرمندان متجدد بر سر قواعد هنری باعث شد اهمیت سرمایه فرهنگی در مقایسه با سایر سرمایه ها بیشتر شود.