تمایز بین اثر کمبود پروتامین و عدم فعال شدن اووسیت در موارد عدم لقاح پس از ICSI

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تمایز بین اثر کمبود پروتامین و عدم فعال شدن اووسیت در موارد عدم لقاح پس از ICSI دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تمایز بین اثر کمبود پروتامین و عدم فعال شدن اووسیت در موارد عدم لقاح پس از ICSI  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تمایز بین اثر کمبود پروتامین و عدم فعال شدن اووسیت در موارد عدم لقاح پس از ICSI،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تمایز بین اثر کمبود پروتامین و عدم فعال شدن اووسیت در موارد عدم لقاح پس از ICSI :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : (علوم تشریح ایران) Anatomical sciences journal

تعداد صفحات :۱۲

هدف: بررسی میزان تاثیر هر یک از عوامل ذکر شده بر ایجاد PCC (Premature Chromosomal Condensation) (در اووسیتهای لقاح نیافته حاصل از روش ICSI (Intracytoplasmic Sperm Injection) است و همچنین در این بررسی مشخص می شود که آیا این عوامل با یکدیگر و یا به طور مستقل باعث عدم موفقیت در لقاح می شوند یا خیر؟مواد و روشها: این مطالعه به روش تجربی در دو گروه از بیماران صورت گرفت، به طوری که در گروه اول ۵۶ زوج و در گروه دوم ۸۶ زوج کاندید ICSI بودند. اووسیتهای جمع آوری شده توسط اسپرمهایی که قبلا شستشو داده شده بودند، تزریق شدند. ۱۶-۱۸ ساعت پس از تزریق، اووسیتها از لحاظ وجود یا نبودن پیش هسته ها، بررسی شدند. در گروه دوم اووسیتهای لقاح نیافته توسط یونومایسین فعال شدند که پس از ارزیابی مجدد وقوع لقاح در این گروه، در نهایت اووسیتهای لقاح نیافته در هر دو گروه برای بررسی وضعیت کروماتین اسپرم و اووسیت تثبیت و رنگ آمیزی شدند.یافته ها: میزان لقاح در دو گروه اول و دوم به ترتیب ۶۰.۲۰ و ۵۹.۹۴ درصد بود که در گروه دوم به علت فعال سازی میزان لقاح به ۸۳.۷۲ درصد افزایش یافت. در هر دو گروه ارتباط معنی داری بین درصد CMA3 مثبت و لقاح دیده شد. در این مطالعه در گروه اول، بین درصد PCC و لقاح و در گروه دوم، بین درصد PCC و CMA3 مثبت رابطه معنی داری دیده شد. آنالیز آماری اطلاعات در این دو گروه از بیماران نشان داد که نه تنها میزان لقاح در دو گروه CMA3 مثبت بیشتر و کمتر از ۳۰ درصد متفاوت است، بلکه درصد PCC اسپرم و اسپرمهای سالم و دست نخورده (Intact) نیز در دو گروه متفاوت هستند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بعد از عدم فعال شدن اووسیت، کمبود پروتامین با القا PCC، دلیل اصلی عدم موفقیت در لقاح در موارد پس از ICSI بوده و به طور مستقل از هم می توانند بر روند لقاح تاثیر داشته باشند.

کلید واژه: فعال نشدن اووسیت، کمبود پروتامین، تزریق داخل سیتوپلاسمی اووسیت، یونومایسین، تراکم زودرس کروموزومی