مقایسه اثر سه نوع تمرین قدرتی، استقامتی، و موازی (ترکیب قدرتی و استقامتی) بر ویژگیهای بیوانرژیک، قدرت بیشینه، و ترکیب بدنی مردان تمرین نکرده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر سه نوع تمرین قدرتی، استقامتی، و موازی (ترکیب قدرتی و استقامتی) بر ویژگیهای بیوانرژیک، قدرت بیشینه، و ترکیب بدنی مردان تمرین نکرده دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر سه نوع تمرین قدرتی، استقامتی، و موازی (ترکیب قدرتی و استقامتی) بر ویژگیهای بیوانرژیک، قدرت بیشینه، و ترکیب بدنی مردان تمرین نکرده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر سه نوع تمرین قدرتی، استقامتی، و موازی (ترکیب قدرتی و استقامتی) بر ویژگیهای بیوانرژیک، قدرت بیشینه، و ترکیب بدنی مردان تمرین نکرده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر سه نوع تمرین قدرتی، استقامتی، و موازی (ترکیب قدرتی و استقامتی) بر ویژگیهای بیوانرژیک، قدرت بیشینه، و ترکیب بدنی مردان تمرین نکرده :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : المپیک

تعداد صفحات :۱۷

هدف از این پژوهش عبارت است از مقایسه اثر سه نوع تمرین قدرتی، استقامتی، و موازی (ترکیب قدرتی و استقامتی) بر ویژگی های بیوانرژیک (توان هوازی و بی هوازی)، قدرت بیشینه و ترکیب بدنی دانشجویان تمرین نکرده. ۴۶ دانشجوی داوطلب شرکت در پژوهش با میانگین سنی ۲۴.۸۹±۱.۲۱ سال به صورت تصادفی در چهار گروه قدرتی (n=9)، استقامتی (n=13)، موازی (n=13)، و کنترل (n=11) تقسیم شدند. تمرین قدرتی عبارت بود از اجرای حرکات پرس سینه، اسکوات، کشش زیربغل و پشت پا در ۲ دور با ۱۰ تکرار و ۵۰ درصد یک تکرار بیشینه که در پایان دوره تمرینی به ۳ دور با ۶ تکرار و ۸۰ درصد یک تکرار بیشینه رسید. تمرین استقامتی شامل دو بدن روی نوارگردان به مدت ۱۶ دقیقه با ۶۵ درصد ضربان قلب بیشینه در هفته اول بود که در پایان دوره تمرینی به ۳۰ دقیقه با ۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه رسید. تمرین موازی شامل اجرای کامل دو برنامه تمرین قدرتی و استقامتی بود. هر سه گروه ۳ جلسه در هفته و به مدت ۸ هفته تمرین کردند. بر اساس یافته های پژوهش بیشترین افزایش VO2max در گروه استقامتی و کمترین افزایش در گروه قدرتی دیده شد. افزایش VO2max در گروه های استقامتی و قدرتی معنادار بود. میزان افزایش توان بی هوازی در بین سه گروه تفاوت معناداری نداشت. همچنین میزان افزایش قدرت بیشینه نسبی حرکات پرس سینه و اسکوات در گروه استقامتی با گروه های قدرتی و موازی تفاوت معناداری داشت. بر اساس یافته های پژوهش، ترکیب تمرین قدرتی و استقامتی بهبود VO2max و قدرت بیشینه را به خطر نمی اندازد. همچنین، تمرین موازی همانند تمرین قدرتی و استقامتی موجب بهبود ترکیب بدنی افراد تمرین نکرده می شود.

کلید واژه: ترکیب بدنی، تمرین استقامتی، تمرین قدرتی، تمرین موازی، ویژگی های بیوانرژیک