آیا کمبود ویتامین D در کودکان ۶ ساله شهر اصفهان شایع است؟

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 آیا کمبود ویتامین D در کودکان ۶ ساله شهر اصفهان شایع است؟ دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد آیا کمبود ویتامین D در کودکان ۶ ساله شهر اصفهان شایع است؟  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی آیا کمبود ویتامین D در کودکان ۶ ساله شهر اصفهان شایع است؟،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن آیا کمبود ویتامین D در کودکان ۶ ساله شهر اصفهان شایع است؟ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: وضعیت ویتامین D در کشورهای مختلف به دلیل عوامل محیطی مانند رژیم غذایی، آلودگی هوا، میزان دریافت نور آفتاب، پوشش فرد، طول و عرض جغرافیایی محل زندگی، فصل و طول مدت روز بسیار متفاوت است. در کشورهای آسیایی، کمبود ویتامین D شیوع بالایی داشته است. به دلیل مشخص نبودن وضعیت کودکان ایران، مطالعه حاضر به بررسی وضعیت ویتامین D در کودکان سالم ۷-۶ ساله شهر اصفهان و نیز بررسی میزان ویتامین دریافتی این گروه، از راه تماس با آفتاب و رژیم غذایی، پرداخت.روش ها: این مطالعه مقطعی در تابستان سال ۱۳۸۵ روی ۵۱۳ کودک سالم ۷-۶ ساله شهر اصفهان انجام شد. میزان ویتامین D از راه مواد غذایی و میزان تماس با نور آفتاب با استفاده از پرسشنامه ها ی تکمیل شده توسط والدین محاسبه شد. میزان ۲۵ هیدروکسی ویتامین D و هورمون پاراتیرویید (PTH) سرم نیز اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های t-student، مجذور کای و همبستگی (پیرسون) رگرسیون چندگانه آنالیز شد. مقادیر ویتامین D کم تر از ۲۰ng/ml و ۱۰ به ترتیب به عنوان کمبود خفیف و شدید در نظر گرفته شد. به دلیل عدم وجود تعریف یکسان برای سطح کمبود ویتامین D در جمعیت های مختلف، به وسیله ی منحنی ROC نقطه cut-off برای جمعیت مورد بررسی محاسبه شد.یافته ها: نقطه cut-off معادل ۳۳ng/ml محاسبه شد. در ۳% افراد کمبود خفیف ویتامین D دیده شد و سطح ویتامین D در ۲۶% افراد مورد مطالعه کم تر از ۳۳ng/ml بود. میانگین میزان مواجهه با آفتاب ۴۴±۲۹ دقیقه در روز (۱۸۰±۴.۲۹) و میزان تماس کودک با آفتاب و نیز میزان دریافت ویتامین D از راه غذا بر سطح ۲۵ هیدروکسی ویتامین D سرم موثر بود (به ترتیب b=0.28، P<0.001 و b=0.13، P<0.002). نتیجه گیری: مطالعه حاضر تاییدکننده مطالعات پیشین در نوجوانان و بزرگسالان ایرانی و نشان دهنده وضعیت نامطلوب ویتامین D کودکان بود و با توجه به زمان آن (ماه های با تابش کافی نور آفتاب)، پیشنهاد می شود بررسی بیشتر برای یافتن علل کمبود ویتامین D و پیشگیری و درمان آن با مکمل های ویتامینی انجام شود.

کلید واژه: ویتامین D، سطح ۲۵ هیدروکسی ویتامین D، میزان دریافت ویتامین D، کودکان پیش دبستانی، ایران، نور آفتاب