بررسی فراوانی عوارض و مرگ و میر نوزادان دچار سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با سورفاکتانت و تهویه مصنوعی در مرکز مهدیه بین سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی فراوانی عوارض و مرگ و میر نوزادان دچار سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با سورفاکتانت و تهویه مصنوعی در مرکز مهدیه بین سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳ دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی فراوانی عوارض و مرگ و میر نوزادان دچار سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با سورفاکتانت و تهویه مصنوعی در مرکز مهدیه بین سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی فراوانی عوارض و مرگ و میر نوزادان دچار سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با سورفاکتانت و تهویه مصنوعی در مرکز مهدیه بین سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی فراوانی عوارض و مرگ و میر نوزادان دچار سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با سورفاکتانت و تهویه مصنوعی در مرکز مهدیه بین سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهنده

تعداد صفحات :۶

سابقه و هدف: هر چند تا به امروز سورفاکتانت سبب کاش مرگ و میر و عوارضی مانند پنوموتوراکس در طی مطالعات متعدد شده، ولیکن شیوع دیسپلازی برونکوپولموناری را کم نکرده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان مرگ و میر و عوارض در نوازادان دچار سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با سورفاکتانت و تهویه مصنوعی در مرکز مهدیه در بین سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳ انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی ۱۲۴ نوزاد مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با سورفاکتانت و تهویه مصنوعی در مرکز مهدیه صورت پذیرفت. این نوازادان بر مبنای دریافت اکسیژن با غلظت بیش از ۶۰ درصد از طریق هود یا PH کمتر از ۷.۲۵ در نمونه گازهای شریانی، با استفاده از ونتیلاتور مدل Infant star 500 تحت تهویه مصنوعی قرار گرفته و به علت فشار متوسط راه هوایی مساوی یا بیشتر از ۷ با دریافت F102 مساوی یا بیشتر از ۴۰% از طریق دستگاه، سوروانتا با دوز ۴ سی سی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن حداکثر تا ۲ دوز دریافت نمودند.یافته ها: از ۱۲۴ نوزاد مورد بررسی ۶۴% پسر (۳۶% دختر)، و ۷۵% پره ترم (۲۵% ترم) بودند. ۷۴% تحت سزارین و ۲۶% با زایمان طبیعی متولد شده بودند. میزان مرگ و میر در ۲۸ روز اول زندگی ۲۷% (۳۴% نفر)، شیوع پنوموتوراکس ۲۳% (۲۹ نفر) و میزان دیسپلازی برونکوپولموناری ۱۳% (۱۶ نفر) بود.نتیجه گیری: در این مطالعه میزان مرگ و میر نسبت به مطالعات مشابه اخیر تفاوت چندانی نداشته، میزان دیسپلازی برونکوپولموناری کمتر و میزان پنوموتوراکس بیشتر بود. بالاتر بودن میزان پنوموتوراکس در مطالعه ما ممکن است به دلیل دریافت با تاخیر و یا تعداد دوز کمتر سورفاکتانت در این مطالعه یا کیفیت پایین تر مراقبت های پزشکی- پرستاری باشد و موید این نکته است که درمان با سورفاکتانت در نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی تحت درمان با تهویه مصنوعی باید هر چه سریعتر و با دوز مناسب شروع شده و بعد از تزریق سورفاکتانت مراقبت های شدید پزشکی- پرستاری در NICU لازم است.

کلید واژه: سورفاکتانت، تهویه مصنوعی، نوزاد، سندرم دیسترس تنفسی