منظرسازی کوهستان با استفاده از گیاهان بومی (نمونه موردی: دره جمشیدیه)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 منظرسازی کوهستان با استفاده از گیاهان بومی (نمونه موردی: دره جمشیدیه) دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد منظرسازی کوهستان با استفاده از گیاهان بومی (نمونه موردی: دره جمشیدیه)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی منظرسازی کوهستان با استفاده از گیاهان بومی (نمونه موردی: دره جمشیدیه)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن منظرسازی کوهستان با استفاده از گیاهان بومی (نمونه موردی: دره جمشیدیه) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : محیط شناسی

تعداد صفحات :۲۱

طبیعت، با وجود مقاومت و استحکام خود از حساس ترین و شکننده ترین اکوسیستم های جهان به شمار می آید. در سالیان اخیر در اثر عواملی از قبیل گسترش شهرها، احداث جاده ها، بهره برداری بی رویه از منابع و گردشگری در کوهستان، مسایلی همچون تغییرات آب و هوایی، فرسایش خاک، سیل، تخریب پوشش گیاهان بومی و جایگزینی با گیاهان غیر بومی بروز کرده اند بنابر این تحقیق حاضر با هدف دستیابی به اصول و مبانی طراحی در محیط کوهستان (به طور خاص پارک های کوهستانی) و حفظ و بازگرداندن پایداری به این محیط انجام شده و منظرسازی طبیعی به عنوان رویکردی اکولوژیک و مبنایی برای مراحل شناخت و تحلیل مورد توجه واقع شده است. از آنجا که استفاده از گیاهان بومی در رویکرد مذکور مهمترین اصل است بنابراین برداشت ها و بررسی های میدانی بر روی گیاهان بومی اکوسیستم دامنه های جنوبی رشته کوه البرز (در مقیاس کلان) و اکوسیستم دره جمشیدیه (در مقیاس خرد) بر اساس معیارهای زیبایی، دوام و پایداری نسبت به شرایط محیطی، مقاومت به خشکی و آفات و بیماری ها و توانایی نگهداری آسان انجام پذیرفته است. نتیجه این مطالعات ارایه راهکارهای طراحی پایدار دامنه های کوهستانی برای ایجاد پارک کوهستانی مورد نیاز شهرها ست که از تخریب پوشش گیاهی دره جلوگیری کرده و پایداری زیستگاه ها و رویشگاه های دره را تضمین می نماید. در نهایت، طراحی طرح توسعه پارک کوهستانی جمشیدیه، با استفاده از گونه های بومی دره و رعایت اصول و الگوهای منظرسازی طبیعی و با تاکید بر ایده مناظر سایه (جنگل) و آفتاب (علفزار) صورت گرفته است. در نتیجه، منظری طبیعی و پایدار و سازگار با محیط ارایه شده است که می تواند الگویی قابل تعمیم برای طراحی پارک های کوهستانی دره های دامنه جنوبی البرز باشد. پارک هایی که علاوه بر هزینه های نگهداری پایین، به واسطه سازگاری با کوهستان، تبدیل به مکانی مناسب برای حفاظت از گیاهان بومی باشند.

کلید واژه: پارک های کوهستانی، دامنه های جنوبی رشته کوه البرز، دره جمشیدیه، طراحی سازگار با محیط، گیاهان بومی، منظر سازی طبیعی