اثر شرایط خاک روی تغییرات جمعیت و بقای قارچ آنتاگونیست Trichoderma harzianum

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر شرایط خاک روی تغییرات جمعیت و بقای قارچ آنتاگونیست Trichoderma harzianum دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر شرایط خاک روی تغییرات جمعیت و بقای قارچ آنتاگونیست Trichoderma harzianum  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر شرایط خاک روی تغییرات جمعیت و بقای قارچ آنتاگونیست Trichoderma harzianum،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر شرایط خاک روی تغییرات جمعیت و بقای قارچ آنتاگونیست Trichoderma harzianum :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم کشاورزی ایران

تعداد صفحات :۱۶

اضافه کردن قارچ تریکودرما به خاک به منظور افزایش جمعیت آن از روش های رایج برای مبارزه بیولوژیکی با عوامل بیمارگر خاکزی است. حفظ جمعیت و بقا هر چه بیشتر این قارچ در خاک از عوامل مهم موفقیت در این زمینه بشمار می رود، این خصوصیت تحت تاثیر شرایط خاک تغییر می کند به این جهت اثر پنج فاکتور شامل: رطوبت های ۶۰, ۵۰, ۴۰, ۳۰ و ۷۰ درصد؛ دماهای ۲۵, ۲۰, ۱۵, ۱۰ و ۳۰ درجه سانتیگراد؛ پ – هاش ۲.۷, ۴.۹, ۳.۸ و ۸.۱؛ میزان مواد آلی ۲.۵, ۱.۸, ۱.۳, ۰.۸ و ۳.۲ درصد و هم چنین فعالیت بیولوژیکی خاک معادل صفر، ۷۵, ۵۰, ۲۵ و ۱۰۰ (بر حسب درصد خاک غیراستریل در خاک استریل) در پنج آزمایش روی تغییرات جمعیت و میزان بقاء قارچ Trichoderma harzianum جدایه H32، که در مبارزه بیولوژیکی علیه قارچ های بیمارگرگیاهی بکارمی رود، بمدت۹۰ روز مورد بررسی قرار گرفت. تمام آزمایش ها در قالب طرح کاملا تصادفی شامل پنج تیمار و چهار تکرار در شرایط کنترل شده به انجام رسید. تغییرات جمعیت، درصد بقاء پروپاگل ها و ضریب همبستگی بین آنها با شرایط مختلف خاک تعیین گردید. خاک پایه دارای بافت لومی رسی شنی (%۵۸ لوم، ۲۶% رس و ۱۶% شن) با پ- هاش Ec=5 dS/m, 8.1 و میزان مواد آلی برابر ۰.۸ درصد بود. جمعیت تریکودرما در تمام تیمارها با اضافه کردن سوسپانسیون اسپور قارچ مزبور به ۱۰۵ پروپاگل در هر گرم خاک خشک رسانده شد و هر ده روز یکبار، با استفاده از روش سری رقت ها، جمعیت پروپاگل ها (cfu) در هر گرم خاک خشک روی محیط نیمه انتخابی پاپاویزاس و لومسدن تعیین گردید. پس از رسم نمودارهای مربوط به تغییرات جمعیت مشخص شد که کاهش جمعیت در تمام تیمارها از روز دهم شروع و با شدت های متفاوت تا روز ۹۰ ادامه یافته است. بیشرین میانگین جمعیت با ۴.۶´۱۰۳, ۴.۸´۱۰۳, ۲´۱۰۴, ۶.۲´۱۰۴ و ۴.۶´۱۰۳ پروپاگل. هر گرم خاک خشک به ترتیب در تیمارهای دارای مواد آلی %۳.۲، پ-هاش ۴.۹، رطوبت ۷۰%، دمای ۲۵ درجه و فعالت بیولوژیکی معادل صفر مشاهده شد. به همین ترتیب نیز بیشترین میزان بقا در پایان آزمایش با ۰.۴۷, ۰.۴۸, ۰.۵۱, ۳.۸۸, ۴۵.۸۸ درصد پروپاگل های اولیه به ترتیب مربوط به تیمارهای دارای مواد آلی %۳.۲، پ- هاش ۴.۹، رطوبت ۷۰%، فعالیت بیولوژیکی معادل صفر و دمای ۲۵ درجه تعیین گردید. در بین فاکتورهای مورد مطالعه بیشترین و کمترین ضریب همبستگی با ۰.۸۳ و ۰.۱۹ به ترتیب مربوط به همبستگی بین میزان مواد آلی و پ-هاش خاک با درصد بقا پروپاگل در مدت۹۰ روز تعیین شد. ضرایب همبستگی بین رطوبت و دمای خاک با فاکتورهای مورد مطالعه حالت حد واسطی را نشان دادند، در حالی که بین فعالیت بیولوژیکی خاک و درصد بقای پروپاگل ها همبستگی منفی مشاهده شد.

کلید واژه: Trichoderma harzianum، بقا، تغییرات جمعیت، شرایط خاک