تغییرات استخوانی- دندانی و بافت نرم صورت متعاقب درمان های ارتودنسی با یا بدون کشیدن دندان در افراد با ناهنجاری کلاس دو دسته یک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تغییرات استخوانی- دندانی و بافت نرم صورت متعاقب درمان های ارتودنسی با یا بدون کشیدن دندان در افراد با ناهنجاری کلاس دو دسته یک دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تغییرات استخوانی- دندانی و بافت نرم صورت متعاقب درمان های ارتودنسی با یا بدون کشیدن دندان در افراد با ناهنجاری کلاس دو دسته یک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تغییرات استخوانی- دندانی و بافت نرم صورت متعاقب درمان های ارتودنسی با یا بدون کشیدن دندان در افراد با ناهنجاری کلاس دو دسته یک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تغییرات استخوانی- دندانی و بافت نرم صورت متعاقب درمان های ارتودنسی با یا بدون کشیدن دندان در افراد با ناهنجاری کلاس دو دسته یک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز – Journal Of Dentistry

تعداد صفحات :۱۴

بیان مساله: یافته های گوناگون بررسی ها بر روی اثر کشیدن یا نکشیدن دندان ها در مال اکلوژن کلاس دو زیر گروه یک و اثر آن بر روی بافت نرم، بافت سخت و دندان ها، همواره مورد گفت و گو و اختلاف دیدگاه بوده است. بررسی تغییرات بافت نرم و تغییرات اسکلتی- دندانی در این مال اکلوژن می تواند به گونه ای مقایسه ای، زیبایی صورت را به دنبال انجام روش های گوناگون درمانی ارزیابی کند.هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی مقایسه ای در ابعاد اسکلتی- دندانی و بافت نرم بیماران کلاس دو زیر گروه یک درمان شده با دو روش کشیدن و نکشیدن دندان، با بررسی پرتونگاری های پیش و پس از درمان است. مواد و روش: شمار ۸۰ بیمار ۱۲ تا ۱۷ ساله (۴۰ نفر مرد و۴۰ نفر زن) دارای مال اکلوژن کلاس دو زیر گروه یک با میانگین سنی ۱۳.۶±۱.۷ سال از میان ۹۰۰ بیمار مراجعه کننده به مطب خصوصی برگزیده شدند. این بیماران در دو گروه، که با کشیدن و نکشیدن دندان درمان شده بودند، دسته بندی و با استفاده از دستگاه ثابت ارتودنسی (سیستم اج-وایز ۰.۲۲) و هدگیر در گروه درمان شده بدون کشیدن دندان، درمان گردیدند. شمار ۲۸ لند مارک انتخاب و سی و شش معیار خطی و زاویه ای بافت اسکلتی- دندانی و بافت نرم در دو پلن عمودی و جلویی- پشتی انداره گیری شد. اطلاعات به دست آمده گردآوری و با استفاده از آزمون پیرسون (Pearson Rank Correlation) و آزمون تی واکاوی شدند. P-value کمتر یا برابر ۰.۰۵ از نظر آماری معنادار به شمار آمد. یافته ها: تغییرات بافت اسکلتی در هر دو گروه یکسان و دندان های بالا و پایین در گروه کشیدن دندان، عقب تر رفته بود. لب بالا و پایین در افراد گروه کشیدن دندان نسبت به گروه بی کشیدن دندان، عقب تر رفته بود. در حالی که، لب پایین در افراد گروه بی کشیدن دندان، تغییری را نسبت به پیش از درمان نشان نداد. در میان عقب رفتن لب ها در گروه کشیدن و عقب رفتن ثنایاها، ارتباط و همبستگی ضعیفی وجود داشت.نتیجه گیری: یکسان بودن تحدب بافت سخت و نرم صورت پس از درمان در افراد هر دو گروه کشیدن و نکشیدن دندان و پایین بودن ضریب همبستگی میان عقب رفتن لب ها در گروه کشیدن و عقب رفتن ثنایاها نشان داد، که در صورت انتخاب روش درمانی درست، پروفایل به دست آمده در بیماران هر دو گروه همسان با یکدیگرخواهد بود و الزاما، به دنبال عقب بردن ثنایاها، لب های بالا و پایین به یک نسبت عقب نمی روند.

کلید واژه: کلاس دو زیر گروه یک، درمان کشیدن در برابر درمان بی کشیدن، تغییرات بافت نرم و سخت