مقاله پهنه بندی آگرواکولوژیک برنامه ای راهبردی برای توسعه پایدار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پهنه بندی آگرواکولوژیک برنامه ای راهبردی برای توسعه پایدار دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پهنه بندی آگرواکولوژیک برنامه ای راهبردی برای توسعه پایدار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پهنه بندی آگرواکولوژیک برنامه ای راهبردی برای توسعه پایدار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پهنه بندی آگرواکولوژیک برنامه ای راهبردی برای توسعه پایدار :

تعداد صفحات:۵
چکیده:
پهنه بندی آگرواکولوژیک روشی جامع و کارآمد برای برنامهریزی استفاده از اراضی، تعیین پتانسیلها و محدودیتهای منابع و برنامه ریزی های راهبردی در راستای کشاورزی پایدار است. در این پژوهش سعی شده تا علاوه بر کاربردها و اهمیت پهنه بندی آگرواکولوژیک به یکی از روش های اجرای آن در قالب یک مطالعه موردی اشاره شود. مطالعه موردی حوضه آبخیز بروجن است و روش ارایه شده از طریق تلفیق مدل های فائو و یونسکو با شاخصهای اقلیمی ایجاد شده است. بدین منظور ابتدا پایگاه داده های اقلیمی درازمدت حاصل از ۱۶ ایستگاه هواشناسی موجود در منطقه مورد مطالعه ایجاد شد. اطلاعات مربوط به شکل اراضی شامل ارتفاع، شیب، جهت شیب و تراکم عوارض با استفاده از مدل رقومی ارتفاع (SRTM DEM) و در محیط نرم افزار ArcGIS بصورت نقشه تهیه و پایگاه اطلاعات مربوط به خاک نیز از مطالعات نیمه تفضیلی دشت های استان چهار محال و بختیاری ایجاد شد. شاخصهای اقلیمی کشاورزی شامل درجه روز رشد (GDDs) ، ضریب خشکی، تبخیر و تعریق پتانسیل، طول دوره رشد، طول دوره یخبندان، آغاز و پایان دوره یخبندان محاسبه و پهنه بندی اقلیمی کشاورزی بر اساس روش UNESCO انجام شد. لایه های اطلاعاتی در چارچوب روش FAO تلفیق شدند. در این تحقیق اثرات متغیرهای اقلیم و توپوگرافی بر پهنه بندی با استفاده از نرم افزار ArcGIS در یک مدل اقلیم – مکان بررسی و حوضه مطالعاتی با استفاده از شاخصهای اکولوژیک کشاورزی به ۲۸ واحد اکولوژیک تفکیک شد که در سه ناحیه کشاورزی غربی، میانی و مرکزی قرار گرفتند. ناحیه غربی با وسعت ۲۳/۱۵ درصد منطقه، دارای محدودیتهای شدید توپوگرافی، اقلیمی و خاک، ناحیه میانی با وسعت ۴۳/۱ درصد منطقه، دارای محدودیتهای توپوگرافی و خاک و ناحیه مرکزی با وسعت ۳۳/۷۴ درصد منطقه، فقط دارای برخی محدودیتهای نسبی ناشی از خاک بود. روش مورد استفاده در این پژوهش پیچیدگیهای موجود در اکوسیستم های زراعی را بصورتی ساده و مفید برای ایجاد یک پایگاه اطلاعات زراعی نشان داده است. استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی در این روش، کاربرد اطلاعات حاصل را برای اهداف و برنامه های زراعی امکان پذیرمی سازد.