تاثیر تمرینات قدرتی – استقامتی فزاینده و تحریک الکتریکی بر سرعت هدایت عصبی در بین بازیکنان والیبال مبتلا به سندرم عضله تحت خاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرینات قدرتی – استقامتی فزاینده و تحریک الکتریکی بر سرعت هدایت عصبی در بین بازیکنان والیبال مبتلا به سندرم عضله تحت خاری دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرینات قدرتی – استقامتی فزاینده و تحریک الکتریکی بر سرعت هدایت عصبی در بین بازیکنان والیبال مبتلا به سندرم عضله تحت خاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرینات قدرتی – استقامتی فزاینده و تحریک الکتریکی بر سرعت هدایت عصبی در بین بازیکنان والیبال مبتلا به سندرم عضله تحت خاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرینات قدرتی – استقامتی فزاینده و تحریک الکتریکی بر سرعت هدایت عصبی در بین بازیکنان والیبال مبتلا به سندرم عضله تحت خاری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در علوم ورزشی

تعداد صفحات :۱۷

هدف: مطالعه اثر تمرینات قدرتی- استقامتی فزاینده (تمرین درمانی) و تحریک الکتریکی در کوتاه مدت بر پارامترهای الکترونوروگرافی عصب فوق کتفی در بازیکنان والیبال مبتلا به سندرم تحت خاری.روش: دوازده بازیکن والیبال شرکت کننده در سوپرلیگ کشور (میانگین سنی ۲۴.۵±۴.۵ سال، قد ۱۹۲.۵±۱.۵ سانتی متر، وزن ۸۶.۲±۶.۴ کیلوگرم، سابقه فعالیت ۸.۵±۴ سال و عضویت در تیم ملی ۴.۲±۲.۸ سال) مبتلا به سندرم عضله تحت خاری بودند، و با تست های تشخیص شامل: الکترومیوگرافی، الکترونوروگرافی، اندازه گیری قدرت در حرکت چرخش به خارج بازو و بررسی وضعیت ظاهری قسمت خلفی کتف (آتروفی ظاهری)، ابتلای آن ها به این سندرم تایید شد؛ آن ها به طور تصادفی در دو گروه شش نفره تمرین درمانی و تحریک الکتریکی قرار گرفتند. بیست بازیکن والیبال که سندرم عضله تحت خاری در آن ها مشاهده نشد (میانگین سنی ۲۵.۱±۴.۲ سال، قد ۱۸۷.۸±۳.۹ سانتی متر، وزن ۷۵.۶±۷.۱ کیلوگرم، سابقه فعالیت ۹±۳.۸ سال و عضویت در تیم ملی ۳.۹±۲.۳ سال) به عنوان گروه کنترل در این آزمون شرکت داشتند. سرعت هدایت عصب فوق کتفی از نقطه ارب تا عضله تحت خاری به وسیله دستگاه الکترونوروگرافی اندازه گیری شد که شامل پارامترهای دامنه و زمان تاخیر بود. از آزمون آماری تی استیودنت و کروسکال- والیس برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.یافته ها: افزایش معنی داری بین (p<0.05) پیش آزمون و پس آزمون در پارامتر دامنه پتانسیل عمل در گروه تمرین درمانی و کاهش معنی داری (p<0.05) در پارامتر زمان تاخیر در گروه تحریک الکتریکی مشاهده شد. تفاوت معنی داری بین p<0.05 گروه تمرین درمانی با گروه های تحریک الکتریکی و کنترل در پارامتر دامنه پتانسیل عمل و گروه تحریک الکتریکی با گروه تمرین درمانی و کنترل در پارامتر زمان تاخیر مشاهده شد.نتیجه گیری: افزایش معنی دار در پارامتر دامنه پتانسیل عمل می تواند نشانه بهبودی فیبرهای عضله تحت خاری در اثر تمرینات قدرتی- استقامتی فزاینده باشد که در ایجاد افزایش نیروی عضله سهیم است و کاهش در زمان تاخیر می تواند ناشی از بهبودی نسبی در سرعت هدایت عصب فوق کتفی باشد که نسبت به تحریکات الکتریکی پاسخ سریع داده است، که نهایتا نشان دهنده موثر واقع شدن شیوه های درمانی بر پارامترهای الکترونوروگرافی عصب فوق کتفی در کوتاه مدت است.

کلید واژه: دامنه، زمان تاخیر، شانه والیبال، گیر افتادگی عصب فوق کتفی