مقایسه اثر میزوپروستول مهبلی و اکسی توسین با دوز کم بر آمادگی دهانه رحم و القای زایمان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر میزوپروستول مهبلی و اکسی توسین با دوز کم بر آمادگی دهانه رحم و القای زایمان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر میزوپروستول مهبلی و اکسی توسین با دوز کم بر آمادگی دهانه رحم و القای زایمان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر میزوپروستول مهبلی و اکسی توسین با دوز کم بر آمادگی دهانه رحم و القای زایمان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر میزوپروستول مهبلی و اکسی توسین با دوز کم بر آمادگی دهانه رحم و القای زایمان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله زنان مامایی و نازایی ایران

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: جهت آمادگی سرویکس و موفقیت القای زایمان، روشهای مکانیکی و دارویی بکار برده می شود. به دلیل موثر بودن اکسی توسین، این دارو رایج ترین دارویی می باشد که در جهان برای القای زایمان در حاملگی های زنده توصیه می شود. داروهای دیگر از خانواده پروستاگلندین ها می باشند که از جمله میزوپروستول که آنالوگ صناعی PGE1 است به عنوان عامل نرم کننده سرویکس معرفی شده است. هدف این مطالعه مقایسه اثر میزوپروستول و اکسی توسین با دوز کم در آمادگی سرویکس و القای زایمان است.روش کار: این مطالعه بصورت کار آزمایی بالینی در سالهای ۸۴-۱۳۸۲ در بیمارستان شهید صدوقی یزد بر روی ۱۰۰ زن باردار انجام شده است. جامعه مورد بررسی زنانی با جنین زنده ای هستند که سن حاملگی بیش از ۳۷ هفته داشته و سرویکس نامطلوب داشته و اندیکاسیون القای زایمان را نیز داشته اند. مشخصات فردی و نتایج درمان در پرسشنامه جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از تست های آماری مجذور کای، تی مستقل، دقیق فیشر آنالیز گردید.نتایج: مشخصات فردی بیماران و اندیکاسیون های القای زایمان در بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت قابل ملاحظه ای از نظر آماری نداشت. زمان لازم از شروع مطالعه تا انجام زایمان بطور متوسط در گروه اکسی توسین با دوز کم ۲۵.۱±۲.۵ ساعت و در گروه میزوپروستول ۲۰.۶±۲.۶ ساعت به دست آمد که از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت (P=0.001). از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه در خصوص شیوه انجام زایمان دیده نشد (P=0.93). تجویز سولفات منیزیم در گروه میزوپروستول به میزان قابل توجهی بیش از گروه اکسی توسین بوده است (P=0.001).نتیجه گیری: تجویز میزوپروستول واژینال با دوز ۲۵ میکروگرم هر ۴ ساعت، داروی نسبتا ایمن و اثربخشی در آماده کردن سرویکس در بیماران کم خطر محسوب می شود و این دارو با عوارض مادری و جنینی همراه نبوده است.

کلید واژه: اکسی توسین، میزوپروستول، القای زایمان