بررسی افزایش تحمل یونجه در برابر خشکی (.Medicago sativa L) با استفاده از تنوع سوماکلونال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی افزایش تحمل یونجه در برابر خشکی (.Medicago sativa L) با استفاده از تنوع سوماکلونال دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی افزایش تحمل یونجه در برابر خشکی (.Medicago sativa L) با استفاده از تنوع سوماکلونال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی افزایش تحمل یونجه در برابر خشکی (.Medicago sativa L) با استفاده از تنوع سوماکلونال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی افزایش تحمل یونجه در برابر خشکی (.Medicago sativa L) با استفاده از تنوع سوماکلونال :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران

تعداد صفحات :۱۸

تنش خشکی در مناطق خشک و نیمه خشک پدیده ای غیر قابل اجتناب می باشد. انتخاب این ویترو با استفاده از کشت بافت به شناسایی دقیق ژنوتیپهای متحمل دربرابر خشکی کمک می کند و به عنوان مکمل روشهای کلاسیک اصلاحی توان زیادی را برای ایجاد، نگهداری و کاربرد ژرم پلاسم عرضه می نماید. در این آزمایش بذرهای یونجه یزدی که در قبل برای تحمل دربرابر خشکی انتخاب شده بودند، مورد استفاده قرار گرفتند. شناسایی و انتخاب ژنوتیپهای متحمل در برابر خشکی یونجه (.Medicago sativa L) در دو آزمایش از طریق تکنیک هیدروپونیک و کشت بافت در شرایط آزمایشگاه انجام شد. ارزیابی کالوسها در قالب طرح کاملا تصادفی با تیمارهای شاهد و غلظت های مختلف پلی اتیلن گلایکول (۳۰، ۶۰، ۹۰، ۱۲۰ و ۱۵۰ گرم در لیتر) با ۱۰ تکرار در هر تیمار بررسی شد. در مرحله بعد میزان باززایی و انتخاب این ویترو برای تحمل در برابر خشکی با ۴۰ تکرار در هر تیمار بررسی شد. گزینش گیاهان متحمل در برابر خشکی در آزمایش هیدروپونیک در توان منفی ۱۲ بار (۳۲۶.۲۶۱ گرم در لیتر PEG) صورت گرفت. در مرحله آخر مقاومت در برابر خشکی در نتایج گیاهان گزینش شده (یزدی-م و R1) به همراه ژنوتیپ اولیه (یزدی) در شرایط هیدروپونیک و ریزازدیادی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از کشت بافت نشان دادند که غلظت های کم PEG تاثیر قابل ملاحظه ای بر کالوس نداشته، به طوری که خصوصیات کالوس در آنها به صورت نرمال و مشابه با محیط بدون تنش بود. در بررسی اثرات تنش خشکی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ها، ژنوتیپهای مختلف بذری (یزدی، یزدی-م و R1) از نظر بسیاری از صفات بررسی شده تفاوت معنی داری را نشان نداده و میزان تحمل به خشکی در شرایط تنش ناشی ازPEG تقریبا یکسان بود.

کلید واژه: یونجه .Medicago sativa L، خشکی Drought، کشت بافت Tissue culture، تنوع سوماکلونالSomaclonal variation و پلی اتیلن گلایکول PEG