بررسی ایمنوهیستوشیمیایی رنگ پذیری پروتئین S-100 در تومورهای غدد بزاقی: پلئومورفیک آدنوما، سرطان آدنوئید سیستیک و سرطان موکواپیدرموئید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ایمنوهیستوشیمیایی رنگ پذیری پروتئین S-100 در تومورهای غدد بزاقی: پلئومورفیک آدنوما، سرطان آدنوئید سیستیک و سرطان موکواپیدرموئید دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ایمنوهیستوشیمیایی رنگ پذیری پروتئین S-100 در تومورهای غدد بزاقی: پلئومورفیک آدنوما، سرطان آدنوئید سیستیک و سرطان موکواپیدرموئید  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ایمنوهیستوشیمیایی رنگ پذیری پروتئین S-100 در تومورهای غدد بزاقی: پلئومورفیک آدنوما، سرطان آدنوئید سیستیک و سرطان موکواپیدرموئید،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ایمنوهیستوشیمیایی رنگ پذیری پروتئین S-100 در تومورهای غدد بزاقی: پلئومورفیک آدنوما، سرطان آدنوئید سیستیک و سرطان موکواپیدرموئید :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز – Journal Of Dentistry

تعداد صفحات :۱۴

بیان مساله: تومورهای غدد بزاقی بخشی مهم از آسیب های حفره دهان را به خود اختصاص می دهند. گرچه در نظریه های تشکیل تومورهای غدد بزاقی، شکل گیری این غدد از سلول های میواپی تلیال و داکتال مطرح شده است، اما نقش این سلول ها در ایجاد تومورهای بزاقی در حال بررسی است. هدف: با توجه به نقش پروتئین S-100 در نمایش سلول های میواپی تلیال، تصمیم بر آن شد تا با مشخص کردن ایمونورآکتیویته و الگوی رنگ پذیری این سلول در تومورهای پلئومورفیک آدنوما، سرطان موکواپیدرموئید و آدنوئید سیستیک به بررسی این سلول ها در تومورهای یاد شده پرداخته شود. مواد و روش: شمار پنج نمونه پلئومورفیک آدنوما، پنج نمونه سرطان آدنوئیدسیستیک و پنج نمونه سرطان موکواپیدرموئید از میان نمونه هایی که نکروز نبوده، خونریزی نداشته و ثبوتی خوب داشتند، انتخاب و به روش ایمونوهیستوشیمیایی برای پروتئین S-100 رنگ شدند. نمونه ها از لحاظ الگو و شدت رنگ پذیری بررسی شده و شاخص رده بندی [Labeling index (LI)] نمونه های مثبت به دست آمد. یافته ها: بررسی ایمونوهیستوشیمیایی نمونه های پلئومورفیک آدنوما بیانگر ایمونورآکتیویته مثبت سلول های اپی تلیالی و پلاسماسایتوئید و به ویژه سلول های داکتال با شدت رنگ پذیری متوسط تا شدید بود. شاخص رده بندی تومور پلئومورفیک آدنوما ۰/۳۴ به دست آمد. در تومور سرطان آدنوئید سیستیک هیچگونه واکنش رنگ پذیری مثبت دیده نشد، به گونه ای که شاخص رده بندی به دست آمده صفر بود. یافته های ایمونوهیستوشیمیایی در تومور سرطان موکواپیدرموئید نشان دهنده رنگ پذیری کمتر از پنج درصد سلول های اپی تلیالی بود، به گونه ای، که تنها شماری اندک از سلول های اپی تلیال مثبت شده بودند. نتیجه گیری: نتایج بررسی کنونی نشان دهنده بروز پروتئین S-100 در پلئومورفیک آدنوما بود. بروز این شاخص در سرطان آدنوئید سیستیک و سرطان موکواپیدرموئید به بررسی بیشتر نیاز دارد.

کلید واژه: ایمونوهیستوشیمیایی، S-100، پلئومورفیک آدنوما، سرطان آدنوئید سیستیک و سرطان موکواپیدرموئید