بررسی اثر گاباپنتین در افزایش اثر ضد دردی مرفین درآزمون زمان تاخیری پس کشیدن دم (Tail Flick) در موش های صحرایی نر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر گاباپنتین در افزایش اثر ضد دردی مرفین درآزمون زمان تاخیری پس کشیدن دم (Tail Flick) در موش های صحرایی نر دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر گاباپنتین در افزایش اثر ضد دردی مرفین درآزمون زمان تاخیری پس کشیدن دم (Tail Flick) در موش های صحرایی نر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر گاباپنتین در افزایش اثر ضد دردی مرفین درآزمون زمان تاخیری پس کشیدن دم (Tail Flick) در موش های صحرایی نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر گاباپنتین در افزایش اثر ضد دردی مرفین درآزمون زمان تاخیری پس کشیدن دم (Tail Flick) در موش های صحرایی نر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: اوپیوییدها به عنوان داروهای انتخابی در درمان درد حاد، دارای عوارض جانبی زیادی می باشند. استفاده از داروهای دیگر همراه با دوزهای کمتر اپیوییدها موجب کاهش عوارض جانبی، تحمل و وابستگی به این داروها می گردد. لذا در مطالعه حاضر اثر تجویز همزمان گاباپنتین و مرفین در یک مدل درد حاد بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۳۶ سر موش صحرایی نر در ۶ گروه ۶ تایی مورد بررسی قرار گرفتند. اثر ضد دردی گاباپنتین (۳۰ یا ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم، زیرجلدی) و مرفین (۰.۵، ۱ و ۳ میلی گرم بر کیلوگرم، زیرجلدی) به تنهایی یا در ترکیب دو دارو به وسیله آزمون Tail-Flick (زمان تاخیری پس کشیدن دم) در موش های صحرایی نر بالغ سالم هر ۱۵ دقیقه تا ۱۰۵ دقیقه اندازه گیری شد. گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند. سطح زیر منحنی (Area Under Curve)AUC پس از تزریق در هر گروه به عنوان معیار اثر ضددردی محاسبه شد. یافته ها: گاباپنتین با دوز ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم و مرفین در دوزهای ۱ و ۳ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن اثر ضد دردی معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند (P<0.05). سطح زیر منحنی پس از تزریق ۰.۵ میلی گرم بر کیلوگرم مرفین و ۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم گاباپنتین در مقایسه با موش های کنترل اختلاف معنی داری نداشته و به عنوان دوزهای زیر ضددردی محسوب شد. اما تجویز همزمان دو دوز زیر ضددردی گاباپنتین (۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم) و مرفین (۰.۵ میلی گرم بر کیلوگرم) موجب افزایش معنی دار شاخص اثر ضددردی سطح زیر منحنی AUC در مقایسه با مرفین (۰.۵ میلی گرم بر کیلوگرم) گردید (P<0.001). تجویز هم زمان هر دو دوز گاباپنتین (۳۰ و ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم) با دوزهای ضددردی ۱ میلی گرم بر کیلوگرم (P<0.005) و ۳ میلی گرم بر کیلوگرم مرفین نیز موجب افزایش معنی دار شاخص اثر ضددردی AUC نسبت به مرفین تنها شد (P<0.05). نتیجه گیری: سطح زیر منحنی پس از تزریق گاباپنتین اثر ضددردی مرفین را چه در مقادیر زیر ضددردی و چه در مقادیر ضددردی در مدل درد حاد به صورت وابسته به دوز افزایش داد.

کلید واژه: گاباپنتین، مرفین، تجویز توام، درد حاد، ضددردی