فراوانی و سیر دیابت بی مزه به دنبال آدنکتومی هیپوفیز در بیمارستان بقیه اله (عج) در سال های ۸۰-۱۳۷۰

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فراوانی و سیر دیابت بی مزه به دنبال آدنکتومی هیپوفیز در بیمارستان بقیه اله (عج) در سال های ۸۰-۱۳۷۰ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فراوانی و سیر دیابت بی مزه به دنبال آدنکتومی هیپوفیز در بیمارستان بقیه اله (عج) در سال های ۸۰-۱۳۷۰  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فراوانی و سیر دیابت بی مزه به دنبال آدنکتومی هیپوفیز در بیمارستان بقیه اله (عج) در سال های ۸۰-۱۳۷۰،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فراوانی و سیر دیابت بی مزه به دنبال آدنکتومی هیپوفیز در بیمارستان بقیه اله (عج) در سال های ۸۰-۱۳۷۰ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۸

مقدمه: آدنومای هیپوفیز از شایع ترین تومورهای مغز می باشد، و دیابت بی مزه (DI) از شایع ترین عوارض جراحی این تومورهاست. مطالعه حاضر با تعیین فراوانی نسبی DI به دنبال جراحی های آدنومای هیپوفیز، بررسی ارتباط همبستگی بین ابتلا به DI و برخی متغیرها ونیز بررسی سیر (زمان و طول مدت) ابتلا به DI در بیماران صورت گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه بین سال های ۸۰-۱۳۷۰ در بیمارستان بقیه اله تهران و به صورت آینده نگر انجام شد. ۵۰ بیمار غیرمبتلا به دیابت بی مزه به دلیل ابتلا به آدنوم هیپوفیز تحت ترانس اسفنوئیدال (۳۵ نفر) و ترانس کرانیال (۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابتلا به DI، زمان آغاز DI، طول مدت ابتلا به DI و نیاز به Minirin در بیماران ثبت شد. DI بر حسب طول مدت، به انواع DI Immediate (کمتر از ۱۰ روز) و Delayed DI (بیشتر از ۱۰ روز) تقسیم شد.یافته ها: ۱۵ نفر از بیماران (۳۰%) پس از جراحی دچار DI شدند. از ۱۵ مورد DI، ۱۰ مورد (۶۷%)DI Immediateو ۵ مورد (۳۳%) Delayed DI بود. زمان ابتلا به DI در ۵ نفر (۳۳.۳%) روز عمل، در ۷ نفر (۴۶.۶%) یک روز پس از عمل، و در ۱ نفر (۶.۶%) هفت روز پس از عمل بود. ارتباط معنی داری بین ابتلا به DI و گروه های سنی، جنس و روش جراحی وجود نداشت. ابتلا به Delayed DI به دنبال جراحی ترانس کرانیال (۲۶.۶%) بیشتر از جراحی ترانس اسفنوئید (۲.۸%) مشاهده شد (p=0.024). از بین مبتلایان به DI، ۵ نفر (۳۳%) نیاز به Minirin نداشتند، ۵ نفر (۳۳%) یک روز تحت درمان با Minirin قرار گرفتند و ۵ نفر (۳۳%) ۱۸۰-۴ روز (۴، ۱۱، ۱۵، ۶۲ و بیش از ۱۸۰ روز) از Minirinاستفاده نمودند.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که ۳۰% مبتلایان به آدنوم هیپوفیز به دنبال جراحی دچار DI می شوند. هم چنین این مطالعه نشان داد که DI به دنبال جراحی آدنوم در اکثر موارد خود محدود شونده می باشد و نیازی به Minirin ندارد. براساس نتایج این مطالعه، توصیه می شود از تجویز زود هنگام Minirin در این بیماران خودداری شده و اساس درمان در ابتدا بر جایگزینی مناسب مایعات قرار گیرد. هم چنین مطالعه حاضر، روش آدنکتومی ترانس اسفنوئیدال را به عنوان روش همراه با بروز کمتر DI نشان داد: که باید در انتخاب روش جراحی، مورد توجه متخصصان قرار گیرد.

کلید واژه: آدنوم هیپوفیز، جراحی ترانس اسفنوئیدال، دیابت بی مزه