مقایسه اثر واکسیناسیون BCG بر القای تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای صفاقی موش BALB/c آلوده به لیشمانیاماژور در دو روش رکتال و زیر جلدی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر واکسیناسیون BCG بر القای تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای صفاقی موش BALB/c آلوده به لیشمانیاماژور در دو روش رکتال و زیر جلدی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر واکسیناسیون BCG بر القای تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای صفاقی موش BALB/c آلوده به لیشمانیاماژور در دو روش رکتال و زیر جلدی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر واکسیناسیون BCG بر القای تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای صفاقی موش BALB/c آلوده به لیشمانیاماژور در دو روش رکتال و زیر جلدی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر واکسیناسیون BCG بر القای تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای صفاقی موش BALB/c آلوده به لیشمانیاماژور در دو روش رکتال و زیر جلدی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی کوثر

تعداد صفحات :۱۲

هدف: مقایسه اثر واکسیناسیون BCG بر القای تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای صفاقی موش BALB/c آلوده به لیشمانیاماژور در دو روش رکتال و زیر جلدی.روش بررسی: گروههای ۲۰ تایی از موشهای نر حساس BALB/c را با واکسن BCG در دزهای مناسب از مسیر رکتال و زیر جلدی واکسینه کردیم. یک ماه بعد به گروههای آزمایش واکسن ((ALM+alum Autoclaved Leishmania major+ alum را به شکل زیر جلدی تزریق کردیم. پس از تزریق یادآور (۲۱ روز بعد) موشها را با تزریق ۱۰۵ انگل لیشمانیا ماژور در ناحیه کف پا آلوده و روند پیشروی زخم را به طور هفتگی بررسی کردیم. میزان تولید نیتریک اکساید را در هفته های ۳، ۶ و ۹ پس از آلوده سازی، در مایع رویی کشت ماکروفاژهای صفاقی گروههای آزمایش سنجیدیم و بیان آنزیم القا کننده نیتریک اکساید را به روش ایمونوبلات نشان دادیم.یافته ها: تحریک سیستم ایمنی پس از واکسن BCG در هر دو گروه به شکل افزایش پاسخ ازدیاد حساسیت تاخیری مشخص شد. سه هفته پس از آلوده سازی با لیشمانیا در هر دو گروه واکسن BCG تحریک تولید نیتریک اکساید صورت گرفت. اما پس از آن گروههای واکسن BCG نوسان زیادی را در تولید نیتریک اکساید پشت سر گذاشتند که منجر به غلبه بیماری در گروه BCG زیر جلدی شد، که مشخصه آن کاهش تولید نیتریک اکساید همراه با افزایش انگل (P£۰.۰۵) در بدن بود. گروه رکتال در روشی متفاوت توانست با حفظ و افزایش پاسخهای ضد لیشمانیایی مقاومت بالایی نشان دهد.نتیجه گیری: واکسیناسیون BCG از راه رکتال می تواند نسبت به مسیر زیر جلدی میزان نیتریک اکساید بیشتر و پایدارتری ایجاد کند و با فعال کردن مکانیسم کشندگی لیشمانیا توسط ماکروفاژ سبب حفاظت علیه بیماری گردد.

کلید واژه: لیشمانیا، نیتریک اکساید، iNOS ، واکسن BCG