بررسی اپیدمیولوژیک سوختگی های منجر به فوت در تهران طی سال ۱۳۸۴

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اپیدمیولوژیک سوختگی های منجر به فوت در تهران طی سال ۱۳۸۴ دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اپیدمیولوژیک سوختگی های منجر به فوت در تهران طی سال ۱۳۸۴  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اپیدمیولوژیک سوختگی های منجر به فوت در تهران طی سال ۱۳۸۴،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اپیدمیولوژیک سوختگی های منجر به فوت در تهران طی سال ۱۳۸۴ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پزشکی قانونی

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: سوختگی هنوز عوارض و مرگ و میر قابل توجهی در ایران ایجاد می کند. با هدف کمک به پیشگیری از تلفات سوختگی، اپیدمیولوپی سوختگی های منجر به فوت در تهران مورد تحقیق قرار گرفت.روش بررسی: در یک مطالعه گذشته نگر که با روش سرشماری و براساس معاینات پس از مرگ همراه با بررسی اطلاعات بالینی و قضایی انجام شد، تجزیه و تحلیل اپیدمیولوژیک مرگ و میر و اتیولوژی مرگ های ناشی از سوختگی قربانیانی که در فاصله زمانی ابتدا تا انتهای سال ۱۳۸۴ به پزشکی قانونی تهران ارجاع شدند (۳۸۸ نفر)، به اجرا درآمد و نتایج کلی با اطلاعات پنج سال گذشته مقایسه گردید.یافته ها: بروز کلی مرگ های ناشی از سوختگی در استان تهران ۳.۳ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر درسال بود. میانگین سنی قربانیان ۲۷.۸ سال (دامنه از ۴ ماهگی تا ۷۷ سالگی) بود و ۲۴% آنها کمتر از ۱۹ سال سن داشتند. ۶۱% از کل قربانیان مذکر و ۳۹% مونث بودند (M/F=1.5). بالاترین بروز (۳۰.۴%) در گروه سنی ۲۱ تا ۳۰ سالگی مشاهده شد. وسعت سوختگی منجر به مرگ در اکثر موارد (۸۶.۶% موارد) بالاتر از ۴۰% کل سطح بدن بود و با مدت بستری در بیمارستان همبستگی منفی معنی داری داشت. عامل سوختگی در عمده موارد (۹۰.۷%) آتش سوزی بود. شایع ترین علت سوختگی، حادثه (۷۴%) بود و پس از آن خودسوزی با ۱۶.۲%، جنایت با ۲.۶% و علل نامشخص با ۷.۲% کل موارد، در مرتبه های بعدی قرار گرفتند. نرخ خودکشی در افراد ۱۱ ساله و بالاتر در زنان ۲۲.۷% (۳۴ نفر از ۱۵۰ نفر) و در مردان ۱۳% (۲۷ نفر از ۲۰۸ نفر) بود. منازل، شایع ترین (۷۱.۱%) محل وقوع سوختگی بودند و علت عمده آن حوادث آتش سوزی ناشی از مواد نفتی و گاز بود. میانگین مدت بستری بیماران تا زمان فوت ۱۰ روز بود.نتیجه گیری: عوامل موثر در افزایش مرگ و میر شامل خودسوزی، اندازه سوختگی، ضایعات استنشاقی و سوختگی های ناشی از آتش سوزی می باشند. اغلب سوختگی ها در اثر حوادث خانگی رخ داده و لذا قابل پیشگیری هستند. والدین نقش مهمی در پیشگیری از سوختگی های اطفال، که مستعد سوختگی هستند، دارند. مطبوعات و سایر رسانه ها نیز باید در توسعه آموزش عمومی جهت پیشگیری از سوختگی نقش فعال تری بر عهده گیرند. مرگ و میر ناشی از سوختگی طی پنج سال گذشته در کل کشور و استان تهران سیر نزولی داشته است، که باید آن را نشانه ای از موفقیت خدمات بهداشتی و درمانی در کشور دانست .

کلید واژه: واژگان کلیدی: اپیدمیولوژی، سوختگی، میزان مرگ و میر، ایران