بررسی آثار آنالژزیک دیکلوفناک رکتال در کاهش استفاده ازمخدرها بعد از عمل سزارین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی آثار آنالژزیک دیکلوفناک رکتال در کاهش استفاده ازمخدرها بعد از عمل سزارین دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی آثار آنالژزیک دیکلوفناک رکتال در کاهش استفاده ازمخدرها بعد از عمل سزارین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی آثار آنالژزیک دیکلوفناک رکتال در کاهش استفاده ازمخدرها بعد از عمل سزارین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی آثار آنالژزیک دیکلوفناک رکتال در کاهش استفاده ازمخدرها بعد از عمل سزارین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان

تعداد صفحات :۵

مقدمه وهدف: درد پس ازعمل جراحی است. از داروهای مورد استفاده برای کاهش درد بعد از عمل،مخدرها می باشند لکن این داروها عوارضی مثل یوبست ،گیجی ،خواب آلودگی ، تهوع واستفراغ دارند.هدف این مطالعات بررسی امکان استفاده از دیکلوفناک رکتال بعنوان جایگزین کم عارضه تر و سهل الوصول تر به جای مخدرها در اعمال سزارین می باشد.روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهد دار می باشد که درآن زنانی که با بیهوشی عمومی تحت عمل سزارین اورژانس یا الکتیو قرارگرفته وعمل آنها کمتر از ۹۰ دقیقه طول کشیده وبدون عارضه بودند وارد مطالعه شدند.این افراد بطورتصادفی به دو گروه تقسیم شده ویک گروه(۴۰ نفره) شیاف رکتال دیکتوفناک (۱۰۰mg ) بلافاصله قبل از عمل و۵۰ میلی گرم ۶ ساعت بعد از عمل دریافت نمودند و گروه دیگر (۴۰ نفر) از مسکن روتین (پتیدین ۵۰ میلی گرم ) در ریکاوری جهت بی دردی استفاده کردند. بعد از پایان عمل ودر اتاق ریکاوری و تا زمان ترخیص بیمار از بیمارستان، تعداد پتیدین استفاده شده در هردو گروه و عوارض احتمالی داروها و همچنین شدت درد با مقیاس VAS ثبت شده و در پایان با استفاده ازآزمون آماری t با یکدیگر مقایسه گردیدند.نتایج: تعداد پتیدین های دریافتی درگروه دیکلوفناک زکتال ۱۶ تزریق ودر گروه شاهد ۶۴ تزریق واین مقدار از نظر آماری معنی دار بود (p<0.05 ).از نظر میانگین شاخص اندازه گیری درد این میانگین در گروه دیکلوفناک رکتال ۳.۲۸ ودر گروه شاهد۳.۴۰ بود ودر نتیجه از نظر آماری تفاوت معنی دار نبود. میانگین دفعات استفراغ نیز در دو گروه تفاوت آماری معنی دار نداشت .اما دو گروه درمانی مورد مطالعه از نظر میانگین زمان برگشت حرکات روده (۵۶۲ دقیقه درمقابل ۱۵۸۶ دقیقه) با آزمون آماری تفاوت معنی دار داشتند (p<0.01 ).نتیجه نهائی: این مطالعه نشان داد دیکلوفناک رکتال بصورت بازی میزان استفاده از مسکن مخدر را بعد از اعمال سزارین کاهش می دهد وپس از اعمال، حرکات دودی روده نیز زودتر از گروه با مسکن های معمولی به حالت عادی برمیگردد لکن از نظر شدت درد که اظهار نموده اند ونیز از نظر میزان دفعات استفراغ حادث شده، تفاوتی ندارند.

کلید واژه: یکلوفناک، سزارین، بیدردی