شیوع بیماری اکستراکرانیال شریان کاروتید در بیماران با درد قفسه صدری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 شیوع بیماری اکستراکرانیال شریان کاروتید در بیماران با درد قفسه صدری دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد شیوع بیماری اکستراکرانیال شریان کاروتید در بیماران با درد قفسه صدری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی شیوع بیماری اکستراکرانیال شریان کاروتید در بیماران با درد قفسه صدری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن شیوع بیماری اکستراکرانیال شریان کاروتید در بیماران با درد قفسه صدری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: سیر طبیعی بیماری عروق کرونری می تواند توسط حوادث مغزی- عروقی عارضه دار شود. هدف از این مطالعه بررسی شیوع بیماری عروق کاروتید توسط اولتراسونوگرافی داپلر در بیماران مراجعه کننده به علت درد قفسه صدری با منشا قلبی و ارتباط آن با بیماری شریان کرونری بوده است. روش کار: این مطالعه توصیفی در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر در سال ۱۳۸۴ در بیمارستان امام رضا (ع) انجام گردید. ۱۰۷ بیمار با درد قلبی و تست تحمل ورزش مختل که جهت آنژیوگرافی مراجعه کرده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. از کلیه بیماران قبل از مطالعه ویزیت و شرح حال تهیه گردید. مشخصات فردی، نتایج آزمایشگاهی و آنژیوگرافی در پرسشنامه جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش گردید. نتایج: ۲۱ بیمار (%۱۹.۶) تنگی در یک رگ کرونر داشته اند و در ۱۴ (%۱۳.۱) بیمار دو رگ و ۳۷ (%۳۴.۶) بیمار تنه اصلی کرونر چپ و یا هر سه رگ کرونر مبتلا بوده است. ۵۴ بیمار درگیری همزمان کاروتید داشتند که ۴۶ نفر (%۴۳.۰) استنوز کمتر از %۶۰ و ۸ بیمار استنوز مساوی یا بیشتر از %۶۰ در شریان کاروتید داشته اند. یک ارتباط قوی بین وجود و گسترش بیماری عروق کرونر و بیماری کاروتید وجود داشته است. %۶۶.۷ بیماران با بیماری عروق کرونری درگیری کاروتید داشته اند، در حالیکه تنها %۱۷.۱ بیماران بدون بیماری عروق کرونری در شریانهای کاروتید شواهد آترواسکلروز را در اولتراسونوگرافی نشان داده اند (p=0.000) بیماری کاروتید در %۵۲.۴ موارد درگیری یک رگ کرونر و %۷۸.۶ موارد درگیری دو رگ کرونر و %۷۰.۳ موارد با درگیری هر سه رگ کرونر رویت شده است. %۸.۳ بیماران با بیماری عروق کرونری و %۱۳.۵ بیماران با درگیری هرسه رگ کرونر حداقل یک تنگی شدید بیشتر یا مساوی %۶۰ در یکی از عروق کاروتید داشته اند. نتیجه گیری: در این مطالعه یک ارتباط قوی بین وجود و شدت بیماری عروق کرونری و بیماری شریان کاروتید در بیماران نشان داده شده است. در مطالعه حاضر فراوانی نسبتا بالای بیماری کاروتید را در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر و یک ارتباط قوی بین بیماری شدید کرونر با بیماری قابل ملاحظه کاروتید را اثبات می کند. با توجه به این نتایج برسی اکو داپلکس کاروتید به عنوان یک روش ارزیابی قبل از بازسازی عروق کرونری در بیماران با درگیری گسترده قابل توصیه است.

کلید واژه: آترواسکلروز، بیماری شریان کرونری، شریان کاروتید، آنژیوگرافی