پژوهشی در فرسایش خندقی ارتفاعات جنوب غرب دشت هادی شهر (شمال غرب آذربایجان شرقی) از طریق روش ها و تکنیک های جدید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پژوهشی در فرسایش خندقی ارتفاعات جنوب غرب دشت هادی شهر (شمال غرب آذربایجان شرقی) از طریق روش ها و تکنیک های جدید دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پژوهشی در فرسایش خندقی ارتفاعات جنوب غرب دشت هادی شهر (شمال غرب آذربایجان شرقی) از طریق روش ها و تکنیک های جدید  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پژوهشی در فرسایش خندقی ارتفاعات جنوب غرب دشت هادی شهر (شمال غرب آذربایجان شرقی) از طریق روش ها و تکنیک های جدید،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پژوهشی در فرسایش خندقی ارتفاعات جنوب غرب دشت هادی شهر (شمال غرب آذربایجان شرقی) از طریق روش ها و تکنیک های جدید :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : جغرافیا و توسعه

تعداد صفحات :۲۵

منطقه مورد بررسی با وسعت km2 283 درمحدوده عرض شمالی “۴۲-°۳۸ تا “۵۲-°۳۸ و طول شرقی “۲۳-°۴۵ تا “۴۰-°۴۵ واقع شده، و از جمهوری آذربایجان ۵/۸ کیلومتر فاصله دارد. گسترش زیاد مواد آبرفتی نامتراکم و نیمه متراکم حاوی رس، سازندهای مارنی گچدار و نمکدار و پهنه های رسی دشت ها، بعلاوه سازند های سطحی غالبا ریزدانه در سطوح کم شیب میانکوهی، زمینه برای پیدایش و توسعه ی خندق ها به وجود آورده است. فرسایش خندقی شدید در منطقه نه تنها باعث از بین رفتن خاک و پوشش گیاهی می شود بلکه مشکلاتی را برای کارکرد ماشین های امور کشاورزی و آبیاری به وجود آورده است و لذا اهمیت تحقیق بیشتر معلوم می شود. نتایج شاخص های اقلیمی نیز نظیر Ws (میزان رطوبت موجود در سازندها)، ضریب هیدروترمال و معادله های مختلف، در تایید وجود استعداد خندق زایی زیاد برای منطقه می باشند.
بیشتر خندق ها در سطح دشت ها، جایی که شیب بسیار ملایم است شکل گرفته اند، به عبارتی با افزایش شیب ضخامت سازند های سطحی سست کاهش یافته و به دنبال آن طول و تعداد خندق ها کاهش یافته است. این موضوع توسط رابطه ی رگرسیون خطی موجود بین شیب کف خندق ها با طول آنها، با میزان همبستگی معکوس و معنی دار ۴۳% برای نمونه آماری مورد بررسی منطقه، به اثبات رسیده است.
بین طول خندق ها و ارتفاع محل پیدایش آنها رابطه ی معکوس معنی دار در سطح اطمینان ۹۵% با میزان ضریب همبستگی ۴۵% وجود دارد. بنابراین با افزایش ارتفاع میزان شیب زیاد می شود ولی ضخامت مواد تخریب ریزدانه و خاک کاهش می یابد و در نتیجه خندق های طویل و عمیق در سطح آنها نسبت به سطوح تقریبا هموار و کم شیب، کمتر شکل می گیرد. از طرفی، وجود رابطه معکوس، معنی دار با میزان ضریب همبستگی ۴۰% برای پارامترهای شیب و عمق خندق ها، در تایید مطلب مذکور فوق می باشد (متوسط عمق خندق های سطح دشت ها در حدود ۲/۲ متر و در محدوده کوهستان ۶۲/۱ متر می باشد). با عنایت به نتایج تحقیق میدانی حاضر، فرسایش خندقی یکی ازعوامل مهم در ناپایداری و تخریب سازند های سطحی دامنه ها و قسمت هایی از دشت هاست.

کلید واژه: سازندهای سست، ضریب همبستگی، فرسایش خندقی، ناپایداری دامنه ها