بررسی مقایسه ای تغییرات سن و عوامل خطر قلبی در بیماران مبتلا به سکته قلبی در دو مقطع زمانی (۱۳۷۱ و ۱۳۸۱) در سه بیمارستان دانشگاهی تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مقایسه ای تغییرات سن و عوامل خطر قلبی در بیماران مبتلا به سکته قلبی در دو مقطع زمانی (۱۳۷۱ و ۱۳۸۱) در سه بیمارستان دانشگاهی تهران دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مقایسه ای تغییرات سن و عوامل خطر قلبی در بیماران مبتلا به سکته قلبی در دو مقطع زمانی (۱۳۷۱ و ۱۳۸۱) در سه بیمارستان دانشگاهی تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه ای تغییرات سن و عوامل خطر قلبی در بیماران مبتلا به سکته قلبی در دو مقطع زمانی (۱۳۷۱ و ۱۳۸۱) در سه بیمارستان دانشگاهی تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مقایسه ای تغییرات سن و عوامل خطر قلبی در بیماران مبتلا به سکته قلبی در دو مقطع زمانی (۱۳۷۱ و ۱۳۸۱) در سه بیمارستان دانشگاهی تهران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: بیماری های عروق کرونر، از خطرناک ترین و در عین حال شایع ترین بیماری هایی هستند که حیات بشری را تهدید می کنند. میزان مرگ و میر ناشی از سکته حاد قلبی حدود ۳۰ درصد است. عوامل زمینه ساز بیماری های عروق کرونر از تغییر در جریان گذشت زمان مصون نیستند، اما مطالعات کمی در زمینه این تغییرات انجام شده است. تغییر در عوامل زیست محیطی و الگوی زندگی می تواند در بروز این تغییرات موثر باشد. این مطالعه با عنایت به ضرورت آگاهی از روند این تغییرات انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه در سه بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. پرونده بیماران مراجعه کننده به این سه مرکز در سال ۱۳۷۱ و در سال ۱۳۸۱ که بر اساس تشخیص پزشک به علت نخستین سکته قلبی بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. برای هر بیمار فهرستی بر اساس عوامل خطر مربوطه تنظیم شد. برای مقایسه میانگین ها از t-test و در مورد شیوع عوامل خطر از chi-square استفاده شد. مقایسه تغییرات در چهار گروه سنی با استفاده از تست آماری fisher انجام شد.یافته ها: ۲۵۸ نفر در سال ۱۳۷۱ و ۲۸۹ نفر در سال ۱۳۸۱ با تشخیص اولین سکته قلبی در سه بیمارستان مورد مطالعه بستری شده بودند. میانگین سن ابتلا به سکته قلبی حاد در زنان از ۶۵ سال به ۶۱ سال، در سال ۱۳۸۱ کاهش یافته بود که از نظر آمار معنی دار بود (P=0.022). میانگین سنی مردان از ۵۹ سال به ۵۷ سال کاهش یافته بود که از نظر آماری معنی دار نبود (P=0.13).میان مردان، در گروه سنی ۵۰-۶۹ سال کاهش درصد شیوع موارد سکته قلبی در سال ۱۳۸۱ نسبت به سال ۱۳۷۱ دیده شد (P=0.001). در گروه سنی بالای ۷۰ سال افزایش شیوع مشاهده شد (P=0.001).در مورد فراوانی فشار خون، دیابت، سیگار و هیپرلیپیدمی، تغییر معنی داری در دو مقطع زمانی دیده نشد. تعداد زنان با سکته قلبی واجد دو عامل خطر کاهش و واجد سه عامل خطر افزایش یافته بود.نتیجه گیری: سن ابتلا به سکته قلبی در زنان روند رو به کاهشی را نشان می دهد. مسلما علل این روند هشدار دهنده باید مورد بررسی قرار گیرد. به نظر می رسد که مطالعه وضعیت عوامل خطری قلبی در کشورمان در مقاطع مختلف زمانی ضروری است و تنها نمی توان به منابع و اطلاعات خارجی اکتفا کرد.

کلید واژه: عوامل خطر قلبی، سکته حاد قلبی، سن، بیماری عروق کرونر