مقایسه یافته های اسکن DMSA و Dimercaptosuccinic Acid & Voding Cystourethrographic) VCUG) در عفونت ادراری (بیمارستان بهرامی، ۱۳۷۴-۷۷ )


در حال بارگذاری
مقایسه یافته های اسکن DMSA و Dimercaptosuccinic Acid & Voding Cystourethrographic) VCUG) در عفونت ادراری (بیمارستان بهرامی، ۱۳۷۴-۷۷ )
23 اکتبر 2022
فایل ورد و پاورپوینت
2120
2 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه یافته های اسکن DMSA و Dimercaptosuccinic Acid & Voding Cystourethrographic) VCUG) در عفونت ادراری (بیمارستان بهرامی، ۱۳۷۴-۷۷ ) دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه یافته های اسکن DMSA و Dimercaptosuccinic Acid & Voding Cystourethrographic) VCUG) در عفونت ادراری (بیمارستان بهرامی، ۱۳۷۴-۷۷ )  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه یافته های اسکن DMSA و Dimercaptosuccinic Acid & Voding Cystourethrographic) VCUG) در عفونت ادراری (بیمارستان بهرامی، ۱۳۷۴-۷۷ )،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه یافته های اسکن DMSA و Dimercaptosuccinic Acid & Voding Cystourethrographic) VCUG) در عفونت ادراری (بیمارستان بهرامی، ۱۳۷۴-۷۷ ) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۶

مقدمه: پیلونفریت حاد یکی از شایع ترین عفونت های باکتریال در کودکان است که ممکن است منجر به صدمه کلیوی شود. ریفلاکس وزیکواورترال یک فاکتور مهم آسیب نسج کلیه است ولی تنها عامل نیست. مواد و روش ها: این مطالعه، به منظور تعیین رابطه بین یافته های اسکن DMSA و VCUG که یک تا دو هفته پس از اتمام درمان انجام شده بود و در صورتی که اسکن اول یافته مثبتی داشت، اسکن دوم شش ماه بعد انجام شده بود، صورت پذیرفت. درجه ریفلاکس بر اساس طبقه بندی جهانی ریفلاکس تعیین گردید (گرید I تا V). وجود یک یا چند نقطه کاهش جذب ماده رادیواکتیو توسط قشر کلیه در اسکن DMSA یافته مثبت تلقی شد (نقص کورتیکال). در صورتی که این کاهش جذب در اسکن دوم نیز باقی مانده بود به آن اسکار گفته شد. یافته ها: نقص کورتیکال و ریفلاکس به ترتیب در ۴۲ واحد کلیه (%۴۲) و ۲۶ واحد کلیه (%۲۶ ) مشاهده شد. از ۲۶ واحد کلیه داری ریفلاکس ۱۴ واحد نقص کورتیکال در اسکن اول داشتند (%۵۴) و ۱۲ واحد دیگر اسکن طبیعی داشتند. از ۷۴ واحد کلیه بدون ریفلاکس ۲۸ واحد نقص کورتیکال داشتند (%۳۸) و ۴۶ واحد اسکن طبیعی داشتند (P= 0.15) اسکار در ۲۵ واحد کلیه (از ۴۲ واحد کلیه که در اسکن اول ناقص کورتیکال داشتند) مشاهده شد.(%۶۲) نتیجه گیری و توصیه ها: بنابراین به نظر می رسد انجام VCUG به تنهایی نمی تواند برای ارزیابی کلیه های در معرض خطر اسکار به دنبال پیلونفریت حاد کافی باشد و اسکن DMSA ممکن است اطلاعات تکمیلی در این زمینه فراهم سازد.

کلید واژه:

  راهنمای خرید:
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.