بررسی توصیفی بیماران مبتلا به پسوریازیس بستری در بخش پوست بیمارستان شهید دکتر فقیهی شیراز از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۹

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی توصیفی بیماران مبتلا به پسوریازیس بستری در بخش پوست بیمارستان شهید دکتر فقیهی شیراز از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۹ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی توصیفی بیماران مبتلا به پسوریازیس بستری در بخش پوست بیمارستان شهید دکتر فقیهی شیراز از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۹  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی توصیفی بیماران مبتلا به پسوریازیس بستری در بخش پوست بیمارستان شهید دکتر فقیهی شیراز از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۹،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی توصیفی بیماران مبتلا به پسوریازیس بستری در بخش پوست بیمارستان شهید دکتر فقیهی شیراز از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۹ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله تحقیقات پزشکی

تعداد صفحات :۸

مقدمه: پسوریازیس یک بیماری مزمن و شایع پاپولواسکواموس پوستی است، که با افزایش تکثیر کراتینوسیت‌ها و ارتشاح سلول‌های التهابی به درون درم و اپیدرم شناخته می‌ شود و در حدود یک تا سه درصد افراد جامعه به آن دچار می ‌شوند. شیوع آن در مرد و زن تقریبا یکسان گزارش شده است. این بررسی برای تعیین ویژگی ‌های مردم شناختی، شکل‌ های گوناگون بیماری، جنس، سن و ناحیه آغاز بیماری در بدن، پیشینه‌ خانوادگی، گرفتاری نقاط گوناگون پوست سر و ریزش موی سر در بیماران مبتلا به پسوریازیس بستری در بخش پوست بیمارستان شهید دکتر فقیهی شیراز در طی سال‌ های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۹ انجام گرفته است. روش کار: در این پژوهش گذشته نگر ده ساله ۱۹۱ پرونده‌ بیماران دچار پسوریازیس (۱۲۳ مرد ۶۸ زن) بررسی شد. با بهره‌گیری از پرسشنامه‌ فراهم شده، داده‌های لازم از پرونده‌ها استخراج و ثبت شدند تا در نتیجه‌گیری از آن ها بهره‌گرفته شود.یافته‌ها: سن آغاز بیماری از زمان تولد تا ۸۵ سال بود. شایع‌ترین سن آغاز بیماری در این پژوهش، از ۲۱ تا ۳۰ سال و ۵۱ تا ۶۰ سال بود. میانگین سن آغاز در مردان ۳۰.۶۸ (انحراف معیار ۱۸.۸) و در زنان ۳۱.۹۵ (انحراف معیار ۲۱) بود. از شمار کل بیماران، ۱۴۴ نفر (۷۵.۳۹ درصد) درگیری پوست سر داشتند. در مدت بیماری، نه مورد (۴.۷۱ درصد) ریزش مو داشتند، که در مردان بیشتر بود. بیشتر از نیمی از بیماران از استان فارس، به ویژه شیراز بودند و استان بوشهر در جایگاه دوم بود.نتیجه: شایع‌ ترین گونه بیماری، ولگاریس، با ۵۹.۶۸ درصد بود. شیوع بیماری در مردان بیشتر از زنان بود (نسبت مرد به زن= ۱.۸). در درگیری پوست سر، نسبت مرد به زن، برابر دو بود و بیشترین حالت درگیری، به صورت منتشر و پس از آن ناحیه‌ اکسی پوت، درصدی بیشتر را، تشکیل می‌داد. با توجه به شمار پرونده‌ها، بیشتر یافته‌های از این بررسی، توصیفی ارایه شده است و از مقایسه‌ یافته‌ ها (مگر موارد ویژه) برای جلوگیری از خطاهای آماری چشم پوشی شده است.

کلید واژه: پسوریازیس، بررسی توصیفی، ویژگی‌های مردم شناختی، شیراز