بررسی اثرات هیستوپاتولوژیکی سیپروفلوکساسین بر بافت بیضه موش صحرایی از لحاظ میکروسکوپ الکترونی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثرات هیستوپاتولوژیکی سیپروفلوکساسین بر بافت بیضه موش صحرایی از لحاظ میکروسکوپ الکترونی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثرات هیستوپاتولوژیکی سیپروفلوکساسین بر بافت بیضه موش صحرایی از لحاظ میکروسکوپ الکترونی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات هیستوپاتولوژیکی سیپروفلوکساسین بر بافت بیضه موش صحرایی از لحاظ میکروسکوپ الکترونی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثرات هیستوپاتولوژیکی سیپروفلوکساسین بر بافت بیضه موش صحرایی از لحاظ میکروسکوپ الکترونی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان

تعداد صفحات :۹

مقدمه: سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) از آنتی بیوتیک‌ها‌ی خانواده فلوروکینولون است که طیف اثر وسیع خود را بر باکتری‌ها با مکانیسم‌ مهار آنزیم DNA–gyrase باکتری، اعمال نموده و از رونوشت برداری و تکثیر باکتری جلوگیری می کند. این دارو کاربرد وسیعی در کنترل بیماری‌های مختلف عفونی، عفونت‌های ناشی از میکـروب‌های گرم منفی، مخصـوصا دردستگاه ادراری – تناسلی انسان و حیوانات دارد و در درمان این عفونت‌هـا نیز بسیـار موثـر است به طوری که در ۱۰۰ کشـور دنیـا کاربـرد درمـانی دارد.هدف: مطالعـه آثار هیستـوپاتـولوژی سیپروفلوکساسین در بافت بیضـه موش صحـرایی.مواد و روش‌ها: ۲۰ سر موش صحـرایی نر، نژاد ویستار جهت مدل آزمایشگاهی به دو گروه کنترل (۱۰=n) و آزمایش (۱۰=n) تقسیم شدند. در گروه کنترل موش‌ها به مدت ۶۰ روز از غذا و آب در شرایط استاندارد استفاده کردند و در گروه آزمایش موش‌ها دوز درمانی سیپروفلوکساسین را به میزانmg/kg 12.5 به مدت ۶۰ روز به صورت محلول در آب آشامیدنی دریافت کردند. در روز شصتم، نمونه‌برداری از بافت بیضه برای بررسی هیستوپاتولوژیکی زیر بیهوشی انجام شد.نتایج: نتایج بررسی با میکروسکوپ الکترونی نشان دهنده آن بود که بافت بیضه موش‌های گروه مطـالعه نسبت به کنترل، تغییرهایی مثل هتروکروماتین‌تر شدن هسته سلول‌های رده اسپـرماتوگونی، اسپـرماتوسیت (I)، سرتولی و سلول‌های مـایویید داشتند. همچنیـن غلاف رشتـه‌ای قسمت اصلی دم اسپرم‌ها در گروه مورد مطالعه نسـبت به گروه کنترل به طور نسبـی تیـره و ضخیم‌تر شده بودند. میتوکندری‌های سلول‌های اسپرماتوگونی و اسپرماتوسیت گروه آزمایش واکوئولیزه شـده بودند و این در حـالی بود که در گـروه کنتــرل هیچ تغییـری دیده نمی‌شد.نتیجه گیری: با توجه به ‌ایجاد آسیب‌های مختلف در لوله‌های سمی‌نی فر، می‌توان نتیجه گرفت که سیپروفلوکساسین قادر است در موش‌های نر باعث ایجاد ناباروری شود پس احتمال آن وجود دارد که این دارو در انسان سبب کاهش میزان باروری بشود.

کلید واژه: اسپرماتوسیتوژنز، بیضه، سیپروفلوکساسین، موش های صحرایی