بررسی تاثیر اعمال ویبریشن بر آزردگی عضلانی تاخیری بعد از فعالیت های اکسنتریک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر اعمال ویبریشن بر آزردگی عضلانی تاخیری بعد از فعالیت های اکسنتریک دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر اعمال ویبریشن بر آزردگی عضلانی تاخیری بعد از فعالیت های اکسنتریک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر اعمال ویبریشن بر آزردگی عضلانی تاخیری بعد از فعالیت های اکسنتریک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر اعمال ویبریشن بر آزردگی عضلانی تاخیری بعد از فعالیت های اکسنتریک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: آزردگی و درد عضلانی تاخیری یاDelayed onset muscle soreness (DOMS)، که بعد از ورزش های اکسنتریک رخ می دهد، موجب کاهش کارایی و عملکرد ورزشی به خصوص بین ورزشکاران حرفه ای می گردد. به همین دلیل کاهش این عوارض هم واره مورد توجه مطالعات مختلف قرار داشته است. از آن جایی که استفاده از Vibration training (VT) موجب بهبودی عمل‌کرد عصبی – عضلانی می گردد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر VT بر جلوگیری از اثر DOMS ناشی از ورزش های اکسنتریک طراحی گردیده است.مواد و روش ها: ۵۰ نفر داوطلب سالم (۲۵ مرد و ۲۵ زن) غیرورزشکار، به‌طور تصادفی در دو گروه VT (25=N، ۱۲ مرد و ۱۳ زن با میانگین سنی ۱.۹±۲۰.۶) و Non-VT (25=N، ۱۲ زن و ۱۳ مرد با میانگین سنی ۲.۱±۲۰.۶) قرار گرفتند. حداکثر قدرت انقباض ارادی ایزومتریک عضله چهارسررانی پای راست و چپ و آستانه درد فشاری در ۵، ۱۰ و ۱۵ سانتی متر بالای پاتلا و همین طور در وسط عضلات کاف هر دو پا اندازه گرفته و ثبت شد. در گروه VT از دستگاه VT با فرکانس Hz 50 برای اعمال لرزش روی عضلات چهارسررانی، کاف و همسترینگ ها هر دو پا هر یک به مدت ۱ دقیقه استفاده شد؛ سپس از داوطلبان در هر دو گروه آزمایشی خواسته شد که به مدت ۳۰ دقیقه روی تریدمیل با شیب ۱۰ درجه رو به جلو و پایین با سرعت ۴ کیلومتر حرکت کنند تا اثرات ناشی از ورزش اکسنتریک مشابه پایین رفتن از شیب تپه ظاهر شود. بیست و چهار ساعت پس از انجام ورزش اکسنتریک، اندازه گیری های فوق مجددا تکرار شد و علاوه بر آن سطح آنزیم کراتین کیناز (CK) خون به طور آزمایشگاهی و هم چنین سطح درد و آزردگی عضلانی نیز با استفاده از مقیاس VAS مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: مقایسه میانگین تغییرات پارامترهای اندازه گیری شده بیان گر کاهش قدرت عضله چهارسررانی (۰.۰۰۶=P) و کاهش معنی دار آستانه درد فشاری در گروه Non-VT در مقایسه با گروه VT بود (۰.۰۰۰۱=P). میانگین سطح ادراک درد و آزردگی عضلانی و سطح آنزیم CK در ۲۴ ساعت پس از فعالیت اکسنتریک به طور معنی‌داری در گروه VT پایین تر از گروه Non-VT بود (۰.۰۰۱=P).نتیجه گیری: مقایسه نتایج به‌دست آمده بین دو گروه VT و Non-VT نشان داد که استفاده از VT می تواند به طور قابل ملاحظه ای موجب کاهش DOMS ناشی از انجام ورزش های اکسنتریک در ورزشکاران گردد. مطالعات بیش تری برای تعیین این اثر در ورزشکاران و میزان پایداری آن باید انجام شود، تا بتوان از آن به عنوان یک روش کنترل کننده در بروز آزردگی و درد عضلانی متعاقب ورزش های اکسنتریک استفاده نمود.

کلید واژه: فعالیت اکسنتریک، آزردگی تاخیری عضلانی، ویبریشن