بررسی تاثیر اعمال حرارت بر رهش تئوفیلین از گرانول و قرص های تهیه شده با پلیمرهای اکریلیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر اعمال حرارت بر رهش تئوفیلین از گرانول و قرص های تهیه شده با پلیمرهای اکریلیک دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر اعمال حرارت بر رهش تئوفیلین از گرانول و قرص های تهیه شده با پلیمرهای اکریلیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر اعمال حرارت بر رهش تئوفیلین از گرانول و قرص های تهیه شده با پلیمرهای اکریلیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر اعمال حرارت بر رهش تئوفیلین از گرانول و قرص های تهیه شده با پلیمرهای اکریلیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم دارویی (pharmaceutical sciences)

تعداد صفحات :۱۳

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اعمال حرارت بر رهش تیوفیلین هیدروکلراید، از گرانولهای تهیه شده، با استفاده از دیسپرسیونهای آبی اودراژیت بود. روشها: برای انجام اینکار ابتدا گرانولهایی به روش گرانولاسیون مرطوب، با استفاده از سه نوع مختلف دیسپرسیون آبی اودراژیت Rl30D, kS30D, NE40D و دی کلسیم فسفات تهیه شد. برای برسی رهش دارو از فرمولاسیونهای تهیه شده، از دستگاه انحلال USP استفاده شد و غلظت دارو در نمونه های برداشتی با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر UV و در طول موج ۲۷۱.۴ نانومتر تعیین گردید. به دلیل کامل شدن رهش دارو از گرانولها تقریبا در یک ساعت اول، جهت انجام مطالعات اعمال حرارت قرص هایی به روش کمپرسیون مستقیم تهیه شد. قرص های تهیه شده به مدت ۲۴ ساعت تحت اعمال حرارت در دمای ۵۰ و ۷۰ درجه سانتیگراد قرار گرفتند و رهش دارو قبل و بعد از اعمال حرارت بررسی شد. یافته ها: نتایج تست رهش نشان داد که اعمال حرارت در دماهای بالاتر Tg پلیمر باعث کاهش رهش دارو از ماتریکس می شود. برای تعیین دقیق مکانیسم تاثیر اعمال حرارت از دستگاه های تفرق اشعه (XRD) X، اسکن میکروسکوپ الکترونی (SEM)، DSC و FT – IR استفاده شد. تصاویر SEM نشان داد که سطوح قرص ها بعد از اعمال حرارت صاف تر و دارای خلل و فرج کمتری بودند. طیفهای XRD نشان دادند که در حین گرانولاسیون فرم مونوهیدراته تیوفیلین تشکیل شده است، اما تغییری از نظر شکل کریستالی بین قرصهای کنترل و اعمال حرارت شده مشاهده نگردید. طیفهای FT– IR نیز تشکیل باند هیدروژنی را بین اودراژیت و دارو نشان دادند کولی تغییری در طیف قرص اعمال حرارت شده نسبت به قرص کنترل مشاهده نگردید. در طیفهای DSC، پیک مربوط به نقطه ذوب تیوفیلین حذف شده بود که این امر احتمالا به علت انحلال دارو در پلیمر در حین ثبت طیف DSC می باشد. نتیجه گیری: اعمال حرارت در دمای بالاتر از Tg‌ اودراژیت می تواند رهش دارو را از ماتریکسهای آن کاهش دهد.

کلید واژه: اعمال حرارت، تیوفیلین، اودراژیت، انحلال