بررسی اثر دوز کم فنتانیل وریدی در کاهش درد ناشی از پونکسیون مایع مغزی نخاعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر دوز کم فنتانیل وریدی در کاهش درد ناشی از پونکسیون مایع مغزی نخاعی دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر دوز کم فنتانیل وریدی در کاهش درد ناشی از پونکسیون مایع مغزی نخاعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر دوز کم فنتانیل وریدی در کاهش درد ناشی از پونکسیون مایع مغزی نخاعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر دوز کم فنتانیل وریدی در کاهش درد ناشی از پونکسیون مایع مغزی نخاعی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فیض

تعداد صفحات :۵

سابقه و هدف: تعدای از مطالعات نشان می دهند که استفاده از فنتانیل وریدی نشانه های درد را در طول انجام اعمال دردناک کاهش میدهد. تعدادی از مطالعات نیز تاثیر کم و عوارض بالای دارویی آن را ذکر کرده اند. ولی اخیرا مشخص شده است که استفاده از فنتانیل وریدی با دوز کم بی ضرر است. هدف از این مطالعه که بر روی بیماران بستری در بیمارستان یزد طی سالهای ۸۴-۸۳ انجام شد تعیین ایمنی و تاثیر فنتانیل وریدی در تسکین درد ناشی از پونکسیون مایع مغزی نخاعی بود
مواد و روشها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی و دوسوکور بر روی ۹۰ کودک ۷-۲ ساله که برای اقدامات تشخیصی نیاز به پونکسیون مایع مغزی نخاعی داشتند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در یک گروه ۵ دقیقه قبل از انجام پونکسیون، میدازولام وریدی (با دوز mg/kg 0.15) و پلاسبو (نرمال سالین) تزریق گردید و در گروه دیگر میدازولام وریدی با همان دوز و فنتانیل وریدی (با دوز mg/kg 1.5) تزریق گردید. اشباع اکسیژن و ضربان قلب قبل از انجام پونکسیون و در حین انجام آن ثبت گردید. نمره درد در طفل نیز بر اساس معیار CHEOPS در حین انجام عمل در دو گروه ثبت شد. از آزمون T و کای دو برای آنالیز اطلاعات و مقایسه داده ها استفاده گردید و p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: نهایتا ۸۲ بیمار به مطالعه وارد شدند. ۴۲ کودک (۵۱%) فنتانیل و میدازولام وریدی و ۴۰ کودک (۴۹%) میدازولام و پلاسبو دریافت کردند. از نظر سن و جنس اختلافی بین دو گروه وجود نداشت. نتایج نشان داد که میانگین نمره درد به طور مشخص در گروه فنتانیل (۲.۴±۱.۵) در مقایسه با گروه دریافت کننده پلاسبو (۵.۱±۲.۱) پایین تر بود (P<0.001). میانگین ضربان قلب نیز در حین انجام پونکسیون در کودکان گروه فنتانیل (۱۰۵.۶±۵.۸۶) کمتر از گروه پلاسبو (۱۱۹.۲۲±۱۰.۱۷) بود (P<0.0001).
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که فنتانیل و میدازولام وریدی نشانه های درد ناشی از پونکسیون لومبار را نسبت به میدازولام و پلاسبو بیشتر کاهش می دهند. با توجه به اثر مخرب درد تجربه شده در دوره کودکی بر روی زندگی آینده فرد و از آنجا ترکیب فنتانیل و میدازولام از ایمنی و تاثیر قابل قبولی در کاهش درد برخوردار است، توصیه می شود در هنگام پروسیجرهای دردناک اطفال مثل پونکسیون مایع مغزی نخاعی از این ترکیب استفاده شود.

کلید واژه: پونکسیون مایع مغزی نخاعی L.P) ،CHEOPS)، میدازولام، فنتانیل