پادتن ضد کاردیولیپین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پادتن ضد کاردیولیپین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پادتن ضد کاردیولیپین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پادتن ضد کاردیولیپین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پادتن ضد کاردیولیپین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: دیابت نوع ۱ یک اختلال خودایمنی است که با پیدایش طیف مختلفی از پادتن های خودی علیه اندام های مختلف از جمله آنتی بادی ضد کاردیولیپین (ACLA) همراهی دارد. ارتباط ACLA با دیابت نوع ۱ مورد بررسی گسترده ای قرار نگرفته است. هدف این مطالعه تعیین شیوع IgG ACLA و IgM و بررسی ارتباط احتمالی آن با سایر پادتن های خودی، مدت ابتلا و سطح کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ بوده است.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، ۴۸ بیمار دیابتی نوع ۱ در شهر بندرعباس پس از جور کردن برای سن و جنس با ۴۱ فرد سالم، از نظر وجود IgG) ACLA و (IgM، فاکتور روماتوئید (RF) و پادتن ضد هسته ای (ANA) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سنی بیماران دیابتی ۲۰.۵±۱۰ سال بود. تیترهای بالای IgG) ACLA و یا (IgM در افراد دیابتی نسبت به افراد سالم بالاتر بود ۱۸) در برابر (%۰ که البته این اختلاف بین زن و مرد معنی دار نبود )به ترتیب ۴ و (%۱۲. برخلاف ACLA IgG میانگین سطح سرمی ACLA IgM در بیماران دیابتی به مراتب بالاتر از گروه سالم بود ۶.۸ ±۲.۸) در برابر (۴.۵ ±۲.۴ GPLU/ml. در گروه دیابتی ها، در افرادی که تیتر بالای ACLA داشتند [ACLA(+)] سن تقویمی و سن ابتلا به دیابت نسبت به کسانی که دارای تیتر طبیعی بودند بالاتر بود ولی بین آنها اختلاف معنی داری از نظر مدت زمان ابتلا به دیابت و نیز سطح HbA1C دیده نشد. بین بیماران دیابتی تازه تشخیص داده شده )کمتر از ۱ سال از زمان تشخیص( و دیابتی قدیمی )مدت بیماری بیشتر از ۱ سال( تفاوتی از نظر فراوانی و میانگین تیتر پادتن ضد کاردیولیپین مشاهده نشد. همچنین در بیماران ACLA(+) فراوانی فاکتور روماتوئید مثبت نسبت به گروه ACLA(-) بالاتر بود ۲۵) در برابر (%۰.نتیجه گیری: شیوع نسبتا بالای ACLA(+) در بیماران دیابتی نوع ۱ و ارتباط آن با سایر پادتن های خودی می تواند بیانگر یک پاسخ ایمنی غیرطبیعی در مراحلی از سیر دیابت نوع ۱ باشد. لذا به نظر می رسد که ACLA را بتوان به لیست پادتن های خودی که باید در بیماران دیابتی نوع ۱ اندازه گرفت اضافه کرد.

کلید واژه: پادتن ضد کاردیولیپین، دیابت نوع ۱