بررسی تاثیر استفاده از عصاهای مختلف بر میزان انرژی مصرفی در حین راه رفتن در معلولین دارای ضایعات نخاعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر استفاده از عصاهای مختلف بر میزان انرژی مصرفی در حین راه رفتن در معلولین دارای ضایعات نخاعی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر استفاده از عصاهای مختلف بر میزان انرژی مصرفی در حین راه رفتن در معلولین دارای ضایعات نخاعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر استفاده از عصاهای مختلف بر میزان انرژی مصرفی در حین راه رفتن در معلولین دارای ضایعات نخاعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر استفاده از عصاهای مختلف بر میزان انرژی مصرفی در حین راه رفتن در معلولین دارای ضایعات نخاعی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در پزشکی

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: ضایعات و معلولیتهای نخاعی از جمله معضلات جامعه بشری است. در کشور ما بدلیل وجود جانبازان جنگی، این موضوع اهمیت صد چندان پیدا می کند.مواد و روشها: بعد از تکمیل پرسشنامه و آموزشهای لازم، معلولین پاراپلژیک با سرعت دلخواه (preferred speed) بر روی مسیری به شکل هشت انگلیسی به مدت ۵ دقیقه راه می رفتند و ضربان قلب، فشار خون و RPE اندازه گیری شد. آزمایشات در سه مرحله انجام می شد و در هر آزمایش فرد با یک نوع عصا راه می رفت. سه نوع عصای مورد مطالعه عبارت بودند از عصای زیربغلی، آرنجی و واکر که به طور تصادفی مورد آزمایش قرار می گرفتند. برای بررسی انرژی مصرفی راه رفتن در معلولین پاراپلژیک، از دو شاخص جدید نرخ انرژی (PCI) و RPE استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه، ده معلول پاراپلژیک مورد آزمایش قرار گرفتند )متوسط سن ۴.۹۹ ±۳۴ سال، قد ۱۶۷ سانتیمتر و وزن ۶۴.۶ کیلوگرم( همگی دچار ضایعه کمری بودند و متوسط ایجاد ضایعه ۳.۳ ±۳.۸ سال بود. تحقیقات ما نشان داد که متوسط نرخ انرژی (PCI) برای عصای زیربغلی، عصای آرنجی و واکر به ترتیب عبارت بود از ۱.۹۴، ۱.۵۸ و ۱.۶۵ ضربه در دقیقه. متوسط سرعت راه رفتن بیماران با عصای آرنجی بیشترین بود. در مورد RPE نتایج نشان داد، در مواردی که توان تعادلی فرد کم است، واکر ترجیح داده می شود ولی بیمارانی که از تعادل مناسب برخوردار هستند. عصای آرنجی را ترجیح می دهند. PCI بدست آمده در این مطالعه برای گروه دارای ضایعات نخاعی کامل کمتر از افرادی است که ضایعات ناقص دارند، سایر مطالعات نیز این مطلب را تایید می کنند. همچنین در تحقیق حاضر، سرعت افراد دارای ضایعات کامل، ۱.۴ برابر افراد دارای ضایعات ناقص می باشد. نتیجه گیری و توصیه ها: استفاده از عصا و تمرین راه رفتن، سطح آمادگی قلبی – عروقی را برای این کار بالا می برد و باعث کاهش میزان PCI می شود. این مهم اهمیت توجه بیشتر به استفاده از وسایل کمک حرکتی را در مراکز توانبخشی نشان می دهد.

کلید واژه: نرخ انرژی (PCI)، دریافت فرد از شدت ورزش (RPE)، پاراپلژک، انرژی مصرفی، ضربان قلب