ارزیابی گرلین و لپتین در بیماران مبتلا به کم کاری و پرکاری تیرویید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی گرلین و لپتین در بیماران مبتلا به کم کاری و پرکاری تیرویید دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی گرلین و لپتین در بیماران مبتلا به کم کاری و پرکاری تیرویید  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی گرلین و لپتین در بیماران مبتلا به کم کاری و پرکاری تیرویید،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی گرلین و لپتین در بیماران مبتلا به کم کاری و پرکاری تیرویید :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: لپتین و گرلین هورمون هایی هستند که در دهه اخیر کشف گردیده اند و نشان داده شده که در تنظیم متابولیسم چربی و قند و تنظیم اشتها و وزن بدن نقش دارند. هورمون های تیروییدی نیز در تنظیم متابولیسم کلی بدن نقش داشته و تغییرات آنها باعث تغییرات در اشتها و وزن می شود. هدف: از آنجا که نتایج مطالعات حیوانی و انسانی در مورد لپتین و وابستگی آن به هورمون های تیروییدی متناقض یکدیگر بوده و در مورد گرلین هیچ مطالعه ای در گذشته صورت نگرفته است، این تحقیق به منظور بررسی تغییرات لپتین و گرلین در بیماران تیروییدی درمان نشده و پی بردن به همبستگی این هورمون ها انجام گردید.روش: تعداد ۳۰ زن هیپرتیروییدی و ۳۰ زن هیپوتیروییدی که سن آنان بین ۵۲-۱۴ سال بود به عنوان بیماران تیروئیدی و ۳۰ زن سالم در همان محدوده سنی به عنوان گروه شاهد به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. از هر شرکت کننده ۵ سی سی خون ناشتا گرفته شد و پس از پردازش نمونه‌ها سطح سرمی T4، T3، T3-uptake، TSH، لپتین و گرلین به روش های رادیوایمینواسی و الیزا تعیین گردید. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که سطح سرمی لپتین و گرلین در بیماران تیروییدی (پرکار و کم کار) در مقایسه با افراد گروه شاهد تغییر معنی داری ندارد. لیکن همبستگی منفی و معنی داری (P<0.05 ,r=0.27 ) بین سطح سرمی هورمون ‌های تیروییدی و گرلین وجود دارد. همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین سطح سرمی لپتین و شاخص توده بدنی (BMI) افراد شرکت کننده در تحقیق وجود داشت (P<0.01 , r=0.41). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق به روشنی نشانگر این نکته می باشد که تغییرات لپتین وابسته به BMI می باشد. به علاوه، وجود همبستگی ضعیف و منفی، بین هورمون های تیروییدی و غلظت گرلین این نکته را نشان می دهد که افزایش اشتهای مشاهده شده در بیماران هیپرتیروییدی و کاهش آن در بیماران هیپوتیروییدی ممکن است ارتباطی با سطح پلاسمایی گرلین نداشته باشد.

کلید واژه: لپتین، گرلین، هیپرتیروییدی، هیپوتیروییدی و BMI