مقایسه تزریق داخل ضایعه سولفات روی و ترکیب پنج ظرفیتی آنتیموان در درمان لیشمانیوز جلدی حاد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تزریق داخل ضایعه سولفات روی و ترکیب پنج ظرفیتی آنتیموان در درمان لیشمانیوز جلدی حاد دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تزریق داخل ضایعه سولفات روی و ترکیب پنج ظرفیتی آنتیموان در درمان لیشمانیوز جلدی حاد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تزریق داخل ضایعه سولفات روی و ترکیب پنج ظرفیتی آنتیموان در درمان لیشمانیوز جلدی حاد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تزریق داخل ضایعه سولفات روی و ترکیب پنج ظرفیتی آنتیموان در درمان لیشمانیوز جلدی حاد :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۸

لیشمانیوز حاد جلدی یک بیماری آندمیک در کشورهای در حال توسعه است. سازمان جهانی بهداشت، ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان مانند گلوکانتیم را جهت درمان سالک توصیه نموده است اما قیمت زیاد، عوارض جانبی، نیاز به تزریقات مکرر و اثربخشی ناکامل از محدودیت های این نوع درمان می باشند. در این مطالعه، اثربخشی تزریق داخل ضایعه سولفات روی ۲% در درمان سالک تعیین و با اثربخشی تزریق داخل ضایعه گلوکانتیم مقایسه گردید. این مطالعه آینده نگر، به شکل کارآزمایی بالینی مورد ـ شاهدی دو سوکور انجام شد. ۱۰۴ بیمار با ضایعه پوستی تیپیک سالک و اسمیر مستقیم مثبت از نظر جسم لیشمن، با تزریق داخل ضایعه محتوی یکی از دو ویال مشابه که با علایم A و B توسط یک پزشک مستقل از مطالعه کد گذاری شده بود، تحت درمان قرار گرفتند. بیماران در فواصل دو هفته ای تا ۶ هفته ویزیت می شدند و در صورت نیاز، تزریق داخل ضایعه تکرار می شد. بهبودی ضایعات با معاینه بالینی و اسمیر مستقیم ارزیابی می شد. از ۶۶ نفر بیماری که مطالعه را کامل کردند، ۳۵ نفر گلوکانتیم و ۳۱ نفر سولفات روی دریافت کرده بودند. میزان بهبودی پس از ۶ هفته در مورد گلوکانتیم ۶۰% و درمورد سولفات روی ۸۳.۸۷% بود. پاسخ به درمان با گلوکانتیم در هفته های دوم و چهارم و ششم به ترتیب ۳.۵±۱.۱۴ و ۳.۶۸±۱.۱۱ و ۳.۸±۱.۰۵ و در مورد سولفات روی ۳.۸۴±۱.۱۱ و ۴.۶±۱.۲۵ و ۳.۸۵±۱.۲۴ بود. با استفاده از آزمون آماری t-student، با ۹۹% اطمینان می توان گفت که در پایان هفته دوم و چهارم سولفات روی از گلوکانتیم موثرتر بود (P<0.01) .اما پس از گذشت شش هفته، تفاوت اثربخشی دومحلول از نظر آماری معنی دار نبود (P>0.05) پس از یک بار تزریق داخل ضایعه سولفات روی، ۵۴.۸۴ % بیماران بهبود کامل داشتند. با تکرار درمان اثربخشی گلوکانتیم (و نه سولفات روی) به طور قابل توجهی افزایش می یافت. بر اساس این مطالعه، درمان سالک حاد جلدی با تزریق داخل ضایعه سولفات روی ۲%، ممکن است موثر باشد.

کلید واژه: لیشمانیوز جلدی، سولفات روی، ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان، تزریق داخل ضایعه، درمان