مقاله بررسی چند شگرد روایی در قصه های مثنوی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی چند شگرد روایی در قصه های مثنوی دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی چند شگرد روایی در قصه های مثنوی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی چند شگرد روایی در قصه های مثنوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی چند شگرد روایی در قصه های مثنوی :

مقاله بررسی چند شگرد روایی در قصه های مثنوی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۸ در نقد ادبی از صفحه ۱۴۱ تا ۱۶۲ منتشر شده است.
نام: بررسی چند شگرد روایی در قصه های مثنوی
این مقاله دارای ۲۲ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله روایت
مقاله قصه
مقاله ماضی روایتی
مقاله افعال بیرونی و درونی
مقاله پیش رفتگی روایت
مقاله روایت میان افزود
مقاله مثنوی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
روایت داستانی با دامنه ای به نسبت گسترده، مورد توجه محافل نقدادبی است. از سویی دیگر، درهم تنیدگی عنصر روایت با دیگر عناصر داستانی موجبات حضور چشم اندازهای متنوعی را در زمینه نقد داستان فراهم آورده است. برآیند نوشتار حاضر، توضیح و تحلیل چند شگرد روایی و تلاش برای کاربردی کردن آن ها در بازتابانی مصادیقشان در قصه های مثنوی است. چهار مفهوم کلی ماضی روایتی، افعال جریان بیـرونی و درونی، پیش رفتگی روایت و روایت میان افزود، شاکله کلی این مقاله را تشکیل می دهد. در محور ماضی روایتی، تفاوت بارز کارکرد زمان افعال در متون تخیلی و واقعی بیان می شود. در محور بعدی توضیح داده می شود که گزارش افعال بیرونی اشخاص مانند خوردن، پوشیدن، دویدن و ; از عهده متون غیرداستانی نیز برمی آید؛ اما بیان افعال درونی همچون فکر کردن، امیدوار بودن و; صرفا به ظرفیت متون تخیلی و داستانی بازبسته است. در قسمت سوم مقاله، مباحث روایت خطی و شکست روایت خطی مطرح می شود و سرانجام در قسمت پایانی، مفهومِ روایت میان افزود تشریح می شود؛ توضیـح اینکه روایت میان افزود ناظر بر قصه هایی است که چارچوب روایت در آن ها به شکلی تنــاوبی میان کنش داستــانی و گفت و گوی شخصیت ها پیش می رود.