دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور اثر رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع امگا ـ۳ و امگا ـ ۶ بر بهبود زخم های پوستی در موش صحرایی با دیابت مزمن
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
اثر رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع امگا ـ۳ و امگا ـ ۶ بر بهبود زخم های پوستی در موش صحرایی با دیابت مزمن دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد اثر رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع امگا ـ۳ و امگا ـ ۶ بر بهبود زخم های پوستی در موش صحرایی با دیابت مزمن کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع امگا ـ۳ و امگا ـ ۶ بر بهبود زخم های پوستی در موش صحرایی با دیابت مزمن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن اثر رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع امگا ـ۳ و امگا ـ ۶ بر بهبود زخم های پوستی در موش صحرایی با دیابت مزمن :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان
تعداد صفحات :۱۴
اثرات ویژه اسیدهای چرب غیر اشباع امگا ـ ۳ و امگا ـ ۶ بر روی بهبودی زخم در بیماران دیابتی جالب و مورد بحث می باشد. در مطالعه حاضر اثرات مصرف روغن ماهی (غنی از امگا ـ ۳) و روغن ذرت ( غنی از امگا ـ ۶) بر بهبود زخم پوستی در مدل تجربی دیابت مزمن بررسی شده است. این مطالعه تجربی بر روی ۴ گروه موش صحرایی نر بالغ انجام شده که یک گروه سالم و سه گروه دیگر با تزریق زیر جلدی ۵۰ mg/kg استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. از سه گروه دیابتی شده، یک گروه به عنوان کنترل در نظر گرفته شد و دو گروه دیگر ۴ هفته بعد از القا دیابت تا بهبودی کامل زخم به ترتیب تحت درمان خوراکی روغن ماهی و روغن ذرت قرار گرفتند. هشت هفته بعد از ایجاد دیابت در هر چهار گروه، زخم عمودی به طول چهار سانتیمتر در پشت حیوان ایجاد شد و سطح زخم، درصد بهبودی آن، میزان تراکم عروق و رشد اپیدرم در روزهای مختلف بعد از ایجاد زخم اندازه گیری شد. همچنین گلوکز، کلسترول تام، تری گلیسرید، LDLC و HDLC پلاسما اندازه گیری شد. بر اساس نتایج این پژوهش اثرات التیام بخش روغن ذرت از روز هفتم بعد از جراحت آشکار شد، به طوری که از یک سو سطح زخم در این گروه به طور معنی داری کمتر از سطح زخم در گروه دیابتی کنترل و گروه تحت درمان با روغن ماهی بود و از سوی دیگر درصد بهبودی زخم در این گروه در روز بیستم بعد از جراحت ۹۶ درصد بود، در حالی که در گروه دیابتی کنترل و گروه روغن ماهی میزان بهبودی زخم به ترتیب ۶۶ و ۷۱.۳ درصد بود. اگرچه تراکم منطقه‌ای عروق و رشد اپیدرم در حیوان های دیابتی شده به طور معنی داری کمتر از گروه سالم بود، اما مصرف هیچ یک از روغن های فوق اثر افزایشی بر روی این دو شاخص نداشت، علاوه بر این گلوکز پلاسمایی افزایش یافته در حیوان های دیابتی، در گروه های روغن ذرت و روغن ماهی به ترتیب به میزان ۴۶.۸ و ۴۰.۷ درصد کاهش پیدا کرد. غلظت کلسترول تام و تری گلیسرید پلاسما و LDLC که در اثر دیابت افزایش یافته بود،در پایان هفته هفتم توسط هر دو رژیم به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. همچنین میزان HDLC نیز توسط هر دو روغن در پایان هفته هفتم در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. پژوهشگران نتیجه گرفتند که رژیم تکمیلی روغن ذرت که غنی از اسیدهای چرب امگا ـ ۶ می باشد، موجب تسریع بهبودی زخم در موش های صحرایی با دیابت مزمن می شود، در حالی که روغن ماهی بی تاثیر است. روغن ذرت احتمالا اثر خود را از طریق تغییرات در مراحل التهابی یافیبروپلازیای پاسخ زخم اعمال می نماید.
کلید واژه: اسیدهای چرب غیر اشباع امگا ـ ۳ و امگا ـ ۶، روغن ذرت، روغن ماهی، بهبود زخم، دیابت قندی مزمن
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
